Waarom overheden beter wel kiezen voor een tweede pensioenpijler voor contractuelen

De financiering van pensioenen voor ambtenaren met verschillende statuten wordt de grootste uitdaging voor overheden.

Op 30 maart 2018 keurde het parlement de wetswijziging goed met betrekking tot de aanvullende pensioenen voor de publieke sector. 

Verwacht wordt dat het aantal statutaire ambtenaren de komende jaren zal afnemen, met als gevolg een toenemend aandeel van contractuelen in de werknemerspopulatie. Contractuele ambtenaren hebben echter een lager wettelijke pensioen, waardoor voor hen het aanvullend pensioen meer belang heeft.

De wetswijziging van 30 maart heeft als doelstelling de lokale en provinciale overheden te stimuleren om een degelijke tweede pensioenpijler voor hun contractuele personeelsleden in te voeren. Dat is een aanvullend pensioenplan gefinancierd in de vorm van een groepsverzekering of pensioenfonds via de werkgever.

De nieuwe wetgeving verplicht overheden niet om zo een aanvullend pensioen te implementeren. Waarom is het toch belangrijk om actiever in te zetten op een tweede pensioenpijler voor contractuelen?

Pensioenverlies contractuelen compenseren

Aangezien de berekening voor beide statuten verschillend is en het wettelijk pensioen van een statutaire ambtenaar hoger uitvalt, is een contractuele arbeidsovereenkomst voor ambtenaren minder gunstig. Het verschil qua pensioen kan oplopen tot 30%.

Bovendien stipuleert de nieuwe wet dat contractuele ambtenaren, die vastbenoemd worden en vanaf dan onder het statutaire stelsel vallen, zoals tot voor kort, niet langer de contractuele dienstjaren kunnen laten meetellen voor hun pensioen als vastbenoemd personeelslid.

Aantrekkelijker als werkgever en een lagere responsabiliseringsbijdrage

Het aanbieden van een degelijke tweede pensioenpijler biedt ook een aantal voordelen. Enerzijds vergroot het de aantrekkelijkheid als werkgever op een toch wel erg competitieve arbeidsmarkt. Anderzijds kan het ook een flinke vermindering van de responsabiliseringsbijdrage opleveren.

De responsabiliseringsbijdrage werd in 2011 ingevoerd als compensatie voor de stijgende pensioenkosten. Als werkgever betalen overheden basisbijdragen en eventueel een responsabiliseringbijdrage om het wettelijke pensioen van statutaire ambtenaren te bekostigen.

De nieuwe wet voorziet nu een financiële stimulans door een vermindering op de responsabiliseringsbijdrage te voorzien. Deze bedraagt 50% van de pensioenpremies van de tweede pijler voor contractuelen op voorwaarde dat het pensioenplan aan bepaalde criteria voldoet. Zo moet bijvoorbeeld het pensioenvoordeel hoog genoeg zijn en de tweede pensioenpijler van onbepaalde duur.

De tijd dringt

De nieuwe wetgeving geldt vanaf 1 januari 2020. De vermindering van de responsabiliseringsbijdrage wordt berekend op de premies die de werkgever reeds in 2019 betaalt voor de tweede pijler van de contractuelen. Het bijsturen of implementeren van tweedepijlerplannen dient dus voor het einde van het jaar te gebeuren.

Bovendien zal het eventuele tekort aan bijdragen voor het gesolidariseerde pensioenfonds ten laste komen van de overheden die geen recht hebben op de reductie op de responsabiliseringsbijdrage. Snel handelen is dus noodzakelijk.