De kosten van compensatie kunnen oplopen tot tweemaal de jaarpremie.
Stuurgroep uitwerking pensioenakkoord
Nog slechts een kleine voorhoede van ondernemingen verdiept zich in deze problematiek. De meerderheid kijkt voorlopig liever even de kat uit de boom tot de Stuurgroep uitwerking pensioenakkoord dit voorjaar een definitieve roadmap presenteert. Helemaal onbegrijpelijk is die afwachtende houding niet. Een kleine vingeroefening leert echter dat de kosten van compensatie voor werkgevers om ervoor te zorgen dat het pensioen voor alle werknemers op niveau is, substantieel kunnen zijn; denk aan een orde van grootte van anderhalf tot tweemaal de jaarpremie. Overigens maken ook de pensioenuitvoerders een pas op de plaats. Opmerkelijk is dat niet. Eerder staken zij veel energie in de overgang naar een nieuwe contractvorm, die de eindstreep evenwel niet haalde. Alle inspanning was dus voor niets geweest; dat stimuleert een proactieve houding bepaald niet. De markt doet al suggesties voor toepassing van een leeftijdsafhankelijke premiestaffel binnen individueel beschikbare premieregelingen, waarmee de overgangsproblematiek voor een belangrijk deel voorkomen kan worden! Dit staat echter haaks op het uitgangspunt van de degressieve opbouw, zoals thans in het pensioenakkoord is opgenomen.
Knellende vragen
Een aantal belangrijke vraagstukken is de afgelopen periode blijven liggen. Hoe moet het verder met de mobiliteit op de arbeidsmarkt? Hoe gaat het fiscale kader eruitzien? Hoe worden de opgebouwde pensioenen ingebracht in het nieuwe stelsel; moeten werkgevers een voorziening voor compensatie vormen en leidt dit wellicht tot nieuwe balansverplichtingen? En welke informatie kunnen HR-afdelingen met hun werknemers delen? Het zijn belangrijke vragen waar de stuurgroep dit voorjaar hopelijk antwoord op geeft.
In juni 2019 leek men vooral trots te zijn op het bereikte pensioenakkoord. Inmiddels zal het duidelijk zijn geworden dat de vele open eindjes in het akkoord in feite majeure hobbels zijn. Hopelijk realiseert de stuurgroep zich dat ook en wordt bij de uitwerking aandacht besteed aan de verschillende wijzen van uitvoering. Of dit de beoogde nieuwe pensioenwetgeving per 2022 in de wielen rijdt, moeten we afwachten. Het wordt in ieder geval een buitengewoon uitdagend maar noodzakelijk traject teneinde het pensioenstelsel toekomstbestendig te maken.
Samenvatting
Het medio 2019 gesloten pensioenakkoord, resultaat van jaren onderhandelen, is een belangrijke stap op weg naar de nodige modernisering van het Nederlandse pensioenstelsel. Over de precieze vormgeving van de transitie lopen de meningen echter nogal uiteen. Dat is niet onlogisch, want het pensioenakkoord is een akkoord op hoofdlijnen.
In juni 2019 was men vooral trots op het bereikte pensioenakkoord. Inmiddels is duidelijk geworden dat de vele open eindjes in het akkoord in feite majeure hobbels zijn. Hopelijk realiseert de stuurgroep zich dat ook en besteden zij bij de uitwerking aandacht aan de verschillende wijzen van uitvoering. Of dit de beoogde nieuwe pensioenwetgeving per 2022 in de wielen rijdt, moeten we afwachten. Het wordt in ieder geval een buitengewoon uitdagend traject.