Ustawa o cudzoziemcach nie przewiduje mianowicie rozwiązań, które odnosiłyby się wprost do elastycznych modyfikacji treści stosunku prawnego wiążącego pracodawcę i cudzoziemca w przypadku przepisów normujących zatrudnienie i pobyt cudzoziemców. Brak rozwiązania wprost regulującego możliwość modyfikacji treści stosunku prawnego, który ma stanowić podstawę wykonywania pracy, powoduje bowiem konieczność występowania przez cudzoziemców o zmianę takich zezwoleń albo uzyskanie nowych.
Mowa jest tutaj o poniższych rodzajach zezwoleń:
- zezwoleniu na pobyt czasowy i pracę, które określa najniższe wynagrodzenie, które może otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku, oraz wymiar czasu pracy (art. 118 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o cudzoziemcach),
- zezwoleniu na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, które określa wynagrodzenie oraz minimalny wymiar czasu pracy (art. 137 pkt 3 i 4 ustawy o cudzoziemcach),
- zezwoleniu na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, które określa najniższe · wynagrodzenie, jakie może otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku, określone w umowie lub dokumencie wydanym przez pracodawcę macierzystego (art. 139h pkt 3 i 4 ustawy o cudzoziemcach),
- zezwoleniu na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, które określa najniższe wynagrodzenie, jakie może otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku, określone w umowie lub dokumencie wydanym przez pracodawcę macierzystego (art. 139h pkt 3 i 4 w zw. z art. 139u ustawy o cudzoziemcach).
Zniesienie obowiązku posiadania zezwolenia na pracę w odniesieniu do szczególnych kategorii cudzoziemców.
Zniesiony został również obowiązek posiadania zezwolenia na pracę, w odniesieniu do cudzoziemców, którzy: wykonują pracę w zakresie podklas działalności, w przypadku których wydawane jest zezwolenie na pracę sezonową oraz posiadali:
- zezwolenie na pracę lub zezwolenie na pracę sezonową, ważne po dniu 13 marca 2020 r. lub
- oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń, w którym przynajmniej jeden dzień okresu pracy określonego w tym oświadczeniu przypada po dniu 13 marca 2020 r.
Obowiązek powyższy został zniesiony w czasie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19 oraz do 30. dnia następującego po odwołaniu tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.
2. Wydłużenie okresów ważności kart pobytu wydawanych niektórym cudzoziemcom.
Ustawa przewiduje również przedłużenie z mocy prawa okresów ważności kart pobytu członka rodziny obywatela UE, dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu i kart stałego pobytu członka rodziny obywatela UE, który upłynął w czasie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19, przedłuża się do 30. dnia od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. Jest to zabieg uzupełniający w stosunku do regulacji ustanowionych ustawą z dnia 9 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS‑CoV‑2 (która w dniu 16 kwietnia 2020 r. została rozpatrzona przez Senat).
Zniesienie obowiązku osobistego stawiennictwa przy złożeniu wniosku wizowego
Ustaw w art. 15z9 przewiduje zwolnienie obywateli Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy ubiegających się o wydanie wizy krajowej na terytorium tego państwa, od wymogu osobistego złożenia dokumentów, o których mowa w ustawie z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, w związku z ubieganiem się o tę wizę.
Nakazy określonego sposobu przemieszczania się w związku z epidemią koronawirusa (nowe rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 maja 2020 r.)
W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii z dniem 22 maja wprowadzone zostały zmiany w wyniku których z kwarantanny zwolnieni są:
1) Przejeżdżający w tranzycie obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz ich małżonków i dzieci, którzy udają się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu poza RP,
2) inne osoby (w tym obywatele państw trzecich i obywatele UE), przekraczający granice wewnętrzne, w celu:
- wykonywania czynności służbowych, zawodowych lub zarobkowych na terytorium Polski, krajów UE, EOG i Konfederacji Szwajcarskiej
Niniejszym wskazana kategoria dołączyła do funkcjonującego od 16 maja 2020 r. zwolnienia z obowiązku odbycia kwarantanny przewidzianego dla:
- uczniów i studentów pobierających naukę w Polsce lub w państwach sąsiadujących i ich opiekunów, towarzyszącym im,
- dzieci realizujących obowiązek przedszkolny oraz ich opiekunów
Wymienione osoby powinny udowodnić cel, dla którego następuje wjazd.
3. Przekraczanie granicy.
Ze wskazanymi powyżej obowiązkami skorelowane zostało wyłączenie obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz ich małżonkowie i dzieci od zakazu przekraczania granicy. Przekroczenie granicy może nastąpić w celu przejazdu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, trwającego nie dłużej niż 12 godzin liczonych od momentu przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej, do miejsca zamieszkania lub pobytu. Adekwatne rozwiązanie zastosowano względem uczniów i studentów pobierających naukę w Rzeczypospolitej Polskiej
Niniejsze przepisy weszły w życie z dniem 21 maja 2020r.