Nowelizacja Ustawy AML – kierunek zmian

Niecałe cztery miesiące od wejścia w życie ostatniej nowelizacji przepisów Ustawy AML, czyli o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, na ścieżce legislacyjnej znalazł się projekt kolejnych zmian.

Niecałe cztery miesiące od wejścia w życie ostatniej nowelizacji przepisów Ustawy AML, czyli o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, na ścieżce legislacyjnej znalazł się projekt kolejnych zmian.

Głównym celem obecnie przygotowywanej nowelizacji(1) jest wdrożenie do polskiego porządku prawnego przepisów tzw. V Dyrektywy AML. Przepisy te miały zostać zaimplementowane przez państwa członkowskie Unii Europejskiej do 10 stycznia 2020 r. W projekcie znajdują się też liczne zmiany zmierzające do doprecyzowania obowiązujących przepisów Ustawy AML.

Najważniejsze zmiany znajdujące się w projekcie Ustawy AML:

• rozszerzenie katalogu instytucji obowiązanych, m.in. o przedsiębiorców prowadzących działalność polegającą na obrocie lub pośrednictwie w obrocie dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi oraz antykami, w tym gdy działalność taka prowadzona jest w galeriach sztuki lub domach aukcyjnych;
• zmiana niektórych definicji, m.in. definicji beneficjenta rzeczywistego, państwa członkowskiego, grupy oraz osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne;
• zmiana przepisów dotyczących stosowania środków bezpieczeństwa finansowego przez instytucje obowiązane, a także działań podejmowanych przez nie w zakresie stosunków gospodarczych lub transakcji związanych z państwem trzecim wysokiego ryzyka;
• wprowadzenie przepisu upoważniającego ministra właściwego do spraw finansów do wydania rozporządzenia określającego wykaz krajowych stanowisk i funkcji publicznych będących eksponowanymi stanowiskami politycznymi;
• wprowadzanie rozwiązań dotyczących reglamentacji działalności związanej ze świadczeniem usług na rzecz spółek i trustów oraz działalności związanej ze świadczeniem usług w zakresie walut wirtualnych;
• rozszerzenie katalogu sankcji, które mogą zostać nałożone na instytucje obowiązane za naruszenie obowiązków wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Poza powyższymi, nowelizacja Ustawy AML zawiera również zmiany związane z funkcjonowaniem Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych.

Zmiany związane z funkcjonowaniem Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych (dalej: „CRBR”)

Do katalogu podmiotów zobowiązanych do zgłaszania informacji do CRBR dodano w nowelizacji: trusty, spółki partnerskie, europejskie zgrupowania interesów gospodarczych, spółki europejskie, spółdzielnie, spółdzielnie europejskie, stowarzyszenia podlegające wpisowi do KRS i fundacje.

Nowelizacja nakłada na instytucje obowiązane obowiązek odnotowywania rozbieżności pomiędzy informacjami zgromadzonymi w CRBR a tymi, które instytucja zgromadziła w ramach stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. Instytucje obowiązane będą miały podejmować czynności w celu wyjaśnienia przyczyn rozbieżności, a w przypadku potwierdzenia tych rozbieżności, zobowiązane będą do przekazania organowi właściwemu w sprawach CRBR zweryfikowanej informacji wraz z uzasadnieniem i dokumentacją.

W projekcie znajduje się też przepis zobowiązujący instytucje obowiązane do tego by w procesie weryfikacji beneficjenta rzeczywistego uzyskiwały potwierdzenie rejestracji albo odpis z CRBR, lub analogicznego rejestru prowadzonego we właściwym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
Projekt Ustawy AML przewiduje również zmianę przepisu dotyczącego sankcji pieniężnych. Karą do wysokości 1 000 000 zł będą podlegać podmioty lub osoby, które:

• nie dopełniły obowiązku zgłoszenia informacji w terminie wskazanym w ustawie;
• nie dopełniły obowiązku aktualizacji informacji w terminie wskazanym w ustawie;
• podały informacje niezgodne ze stanem faktycznym.

Prace nad projektem i wejście w życie nowelizacji Ustawy AML

Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów został określony na II kwartał 2020 r. Ustawa AML ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem wskazanych w niej przepisów, których vacatio legis wynosić będzie trzy miesiące i sześć miesięcy.