Στην πορεία μας προς ένα ουδέτερο αποτύπωμα άνθρακα, μπορούμε να αποφύγουμε το αδιέξοδο;

Καθώς τα ζητήματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης (ESG) εκτοξεύονται στην κορυφή της ατζέντας των επιχειρήσεων και των επενδυτών, οι συμφωνίες αγοράς ενέργειας (PPA), αναδεικνύονται ως βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη της καθαρής ενέργειας – πέρυσι, το ποσό-ρεκόρ των 23,7GW ανανεώσιμης ενέργειας δεσμεύτηκε μέσω εταιρικών συμφωνιών αγοράς ενέργειας. Αυτό οφείλεται στην ικανότητα των συμφωνιών αυτών να αναδεικνύουν τα «πράσινα» διαπιστευτήρια ενός οργανισμού, ενώ παρέχουν στους επενδυτές μια ασφαλή ροή εσόδων για να αποπληρώσουν το χρέος της χρηματοδότησης ενός νέου έργου. Ο νέος Δείκτης PPA της EY – ο οποίος δημοσιεύεται για πρώτη φορά σε αυτήν την έκδοση του RECAI – χρησιμοποιεί βασικές παραμέτρους από τέσσερις πυλώνες (pdf), για την ανάλυση και την κατάταξη των δυνατοτήτων ανάπτυξης της αγοράς συμφωνιών αγοράς ενέργειας μιας χώρας.

Η Ολλανδία έχει χαρακτηριστεί από την Fitch Solutions ως «ηγέτης της αγοράς πράσινου υδρογόνου», επαινώντας τη για την προηγμένη κανονιστική, πολιτική και στρατηγική υποστήριξη που προσφέρει στον κλάδο. Με σχεδόν 300 εταιρείες τεχνολογίας υδρογόνου να λειτουργούν ήδη στη χώρα και να συγκεντρώνονται στα λιμάνια του Άμστερνταμ και του Ρότερνταμ, η χώρα είναι ένα βήμα μπροστά από πολλούς γείτονές της, σε αυτήν την εκκολαπτόμενη βιομηχανία.

Την εξέλιξη του κλάδου οδηγεί η υλοποίηση του NortH2 – ένα έργο μετατροπής 10GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας σε υδρογόνο στη Βόρεια Θάλασσα, που αναπτύσσεται από κοινοπραξία μεταξύ της Equinor, της Gasunie (του ολλανδικού φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου φυσικού αερίου), της RWE και της Shell. Το έργο, το οποίο θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα ανανεώσιμου υδρογόνου παγκοσμίως, βρίσκεται, προς το παρόν, στο στάδιο της μελέτης.

Τον Σεπτέμβριο του 2021, κυκλοφόρησαν νέα για τη δημιουργία εγκατάστασης παραγωγής υδρογόνου στο λιμάνι του Ρότερνταμ, με τη δημιουργία ηλεκτρολυτικής μονάδας 100MW από τη Uniper, στην τοποθεσία Maasvlakte. Η επενδυτική απόφαση αναμένεται το 2022, και η εγκατάσταση θα μπορούσε δυνητικά να επεκταθεί σε μονάδα 500MW.

Το λιμάνι του Ρότερνταμ αναμένεται, επίσης, να διαθέτει μονάδα πράσινου υδρογόνου 200MW, η οποία αναπτύσσεται από κοινού από τη Gasunie και τη Shell. Προγραμματισμένη να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2023, η μονάδα θα παράγει περίπου 50.000-60.000 κιλά υδρογόνου την ημέρα. Επιπλέον, το έργο H2-Fifty της BP και της Nouryon, προβλέπει την κατασκευή, στην ίδια τοποθεσία, ηλεκτρολυτικής μονάδας 250MW, η οποία αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2025. Η Ολλανδία έχει, επίσης, θέσει φιλόδοξους στόχους για την παραγωγή 11,5GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2030 και 38GW έως το 2040. Το πρώτο έργο στο πλαίσιο του αναπτυξιακού ορίζοντα 2030, αναμένεται να είναι μια περιοχή ισχύος 2GW βόρεια του αιολικού πάρκου IJmuiden Ver, η οποία θα μεταφέρει ενέργεια στο Ρότερνταμ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσε £265 εκατ. ($366 εκατ.) για τον μεγαλύτερο γύρο διαγωνισμού συμβάσεων επί διαφορών (Contracts for Difference), καθώς επιδιώκει να επιτύχει ρεκόρ πρόσθετης ανανεώσιμης ενέργειας. Το γεγονός αυτό, έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση των επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια, παρέχοντας κίνητρα για επενδύσεις, που προστατεύονται από τις ευμετάβλητες τιμές ενέργειας, για επενδυτές έργων με υψηλό αρχικό κόστος.

Η υπεράκτια αιολική ενέργεια αναμένεται να ωφεληθεί περισσότερο, με £200 εκατ. ($276 εκατ.) να διατίθενται για την υποστήριξη σχετικών έργων. Στις αναδυόμενες ανανεώσιμες τεχνολογίες θα διοχετευθούν £55 εκατ. ($76 εκατ.), από τα οποία, £24 εκατ. ($33 εκατ.) θα δεσμευτούν για έργα πλωτής υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Ένα επιπλέον ποσό ύψους £10 εκατ. θα είναι διαθέσιμο για παραδοσιακές τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της παράκτιας αιολικής, ηλιακής και υδροηλεκτρικής ενέργειας.

Έως και οκτώ εκατομμύρια νοικοκυριά θα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν από την προσθήκη χωρητικότητας περίπου 7GW αιολικής ενέργειας, ως αποτέλεσμα της χρηματοδότησης, ενώ η κυβέρνηση ελπίζει να προσθέσει έως και 5GW χωρητικότητας χερσαίας αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Αυτό έρχεται σε συνέχεια του εξαιρετικά επιτυχημένου τέταρτου γύρου χρηματοδοτικής μίσθωσης, στο πλαίσιο της πρόσφατης δημοπρασίας υπεράκτιας αιολικής ενέργειας στη Σκωτία, η οποία συγκέντρωσε 74 προσφορές για δικαιώματα μισθώσεων θαλάσσιου πυθμένα σε 15 περιοχές. Οι πλειοδότες θα αρχίσουν να λαμβάνουν τις πρώτες προσφορές για να προχωρήσουν τις αιτήσεις τους, τον Ιανουάριο του 2022.

Τον Αύγουστο, το Ηνωμένο Βασίλειο δρομολόγησε τη στρατηγική του για το υδρογόνο, η οποία θα βασιστεί, επίσης, σε έναν μηχανισμό CfD. Η στρατηγική θα υιοθετεί μια διττή προσέγγιση για την υποστήριξη, τόσο του πράσινου υδρογόνου μηδενικού άνθρακα, όσο και του μπλε υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Το Ηνωμένο Βασίλειο επιδιώκει να παράξει 5GW υδρογόνου μέχρι το 2030, ώστε να χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία, στις μεταφορές και στη θέρμανση. Σε εξέλιξη βρίσκονται, επίσης, διαβουλεύσεις για τον σχεδιασμό του Ταμείου Υδρογόνου Μηδενικής Καθαρής Κατανάλωσης (Net Zero Hydrogen Fund), αξίας £240 εκατ. ($332 εκατ.), το οποίο θα υποστηρίξει την εμπορική εγκατάσταση νέων μονάδων παραγωγής υδρογόνου χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Οι μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις ηλιακής ενέργειας θα υπερβούν τις εγκατεστημένες ανεμογεννήτριες στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά, το 2022, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αμερικανικής Διεύθυνσης Ενημέρωσης για την Ενέργεια (EIA). Με την κυβερνητική υποστήριξη για την παράκτια αιολική ενέργεια να μειώνεται, η εγκατάσταση επιπλέον χωρητικότητας ηλιακής ενέργειας κοινής ωφέλειας, αναμένεται να επισκιάσει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, με 16GW έναντι 6GW. Το 2021, η EIA αναμένει οι εγκαταστάσεις νέων ανεμογεννητριών να ξεπεράσουν οριακά τις εγκαταστάσεις ηλιακής ενέργειας, με 18GW έναντι 16GW, αντίστοιχα. Με την αύξηση των εγκαταστάσεων ηλιακής ενέργειας, οι ΗΠΑ ξεπέρασαν τα 100GW συνολικής εγκατεστημένης χωρητικότητας, κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους.

Οι ΑΠΕ κοινής ωφέλειας αναμένεται αυτό το έτος να αυξήσουν το μερίδιό τους στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, σε ποσοστό-ρεκόρ 21%, με περαιτέρω ανάπτυξη 23% να προβλέπεται για το 2022 – γεγονός το οποίο ενισχύθηκε από το νομοσχέδιο υποδομών των ΗΠΑ, με την κατανομή $73 δισ. στην καθαρή ενέργεια. Εν τω μεταξύ, εξαιτίας των καθυστερήσεων στα έργα που προκαλεί η πανδημία του COVID-19, η Υπηρεσία Φορολογικών Εσόδων των ΗΠΑ (IRS) θα επιτρέψει στις εταιρείες αιολικής και ηλιακής ενέργειας να ολοκληρώσουν την κατασκευή των υφιστάμενων έργων τους ένα με δύο έτη αργότερα, ενώ θα δικαιούνται ομοσπονδιακές φορολογικές πιστώσεις για έργα των οποίων η κατασκευή ξεκίνησε μεταξύ του 2016 και του 2020.

Ως μέρος της πορείας προς ένα μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα, $52,5 εκατ. για 31 έργα έρευνας και ανάπτυξης καθαρού υδρογόνου επόμενης γενιάς, ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος Energy Earthshots. Τα έργα έχουν επιλεγεί για τη δυνατότητά τους να γεφυρώσουν τα τεχνικά κενά στην παραγωγή, την αποθήκευση, τη διανομή και την αξιοποίηση ενέργειας και οι τεχνολογίες εκτείνονται από την καινοτόμα ηλεκτρόλυση και τα νέα σχέδια κυψελών καυσίμου, έως τα εγχώρια συστήματα εφοδιασμού.

Η Ινδονησία έχει ως στόχο να αυξήσει το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό της μίγμα, σε τουλάχιστον 48% μέχρι το 2030 – μια φιλόδοξη αύξηση από τον προηγούμενο στόχο του 30% μέχρι το 2028. Η ανακοίνωση αυτή συμβολίζει μια σημαντική μεταστροφή, καθώς οι επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα ήταν τρεις φορές περισσότερες από εκείνες στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, από το 2016 έως το 2019.

Η ενεργειακή ζήτηση αυξάνεται ραγδαία στην Ινδονησία και αναμένεται να αυξηθεί κατά πέντε φορές, σε 1.800TWh, μέχρι το 2060, οπότε και η χώρα σκοπεύει να είναι ουδέτερη από άνθρακα.

Κατά τα επόμενα 10 χρόνια, ωστόσο, η Ινδονησία – ένας μεγάλος παραγωγός και εξαγωγέας θερμικού άνθρακα – θα συνεχίσει να δίνει προτεραιότητα σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, έναντι των σταθμών παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, σε ποσοστό 52% έως 48%, καθώς σχεδιάζει να προσθέσει σταθμούς παραγωγής ενέργειας συνολικής χωρητικότητας έως και 41GW.

Σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί ο στόχος της παραγωγής του 48% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2030, η Ινδονησία σχεδιάζει να μετατρέψει τις ντίζελ εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με τις παλαιότερες εγκαταστάσεις σταδιακά να αποσύρονται. Ωστόσο, θα μπορούσαν να προκύψουν ρυθμιστικές και συμβατικές προκλήσεις, δεδομένου ότι πολλοί από τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας έχουν αναπτυχθεί βάσει ενός μοντέλου ανεξάρτητου παραγωγού.

Ο τελευταίος διαγωνισμός για τις ΑΠΕ στην Ελλάδα, που έλαβε χώρα τον Μάιο, είχε ως αποτέλεσμα την ανάθεση συμβάσεων συνολικής ισχύος 350MW για ηλιακά φωτοβολταϊκά έργα έως 20MW, με μέση χρέωση 37,6 €/MWh, με την προσφορά του Ομίλου Εγνατία για πάρκο ηλιακής ενέργειας ισχύος 19,3MW, να αποτελεί την ιστορικά χαμηλότερη στην Ελλάδα. Συνολικά, στον Όμιλο απονεμήθηκαν 130MW, ενώ η EcoSolar κέρδισε 90MW. Τα τιμολόγια στη διαδικασία κυμαίνονταν από 32,97 έως 51,2 €/MWh. Αντίθετα, δεν απονεμήθηκε καμία σύμβαση για έργα αιολικής ενέργειας.

Στην επιτυχημένη αυτή δημοπρασία συμμετείχαν 126 έργα ΑΠΕ, συνολικής ισχύος σχεδόν 1,1GW, και ο έντονος ανταγωνισμός για τις συμβάσεις ήταν μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη μετά την περιορισμένη συμμετοχή κατά το παρελθόν.

Με βάση το προηγούμενο καθεστώς, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡAE) ήταν υποχρεωμένη να επεξεργάζεται τις άδειες παραγωγής όλων των έργων, με αποτέλεσμα να συσσωρευθούν αιτήσεις που ξεπερνούσαν τα 6GW. Αυτό οδήγησε σε ένα εξαιρετικά χαμηλό αριθμό αδειοδοτήσεων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν λίγες προσφορές στις δημοπρασίες και να μην επιτυγχάνεται ο εκάστοτε στόχος συνολικής ισχύος προς διάθεση. Η περσινή μεταρρύθμιση του καθεστώτος αδειοδότησης και η καθιέρωση μιας ταχείας ψηφιοποιημένης διαδικασίας, οδήγησαν σε σημαντική βελτίωση των προοπτικών της αγοράς.

Μετά την απλοποίηση του συστήματος τον Σεπτέμβριο του 2019 και την έκρηξη των αιτήσεων για άδειες παραγωγής που ακολούθησε, η Ελλάδα εισήγαγε νομοθεσία βάσει της οποίας οι νέες αιτήσεις για άδειες, καθώς και αυτές που κατατέθηκαν τους τελευταίους 18 μήνες, θα πρέπει να συνοδεύονται από εγγυητικές επιστολές ύψους €35.000/MW.

Από την αναδιάρθρωση της διαδικασίας αδειοδότησης, η ΡAE έχει λάβει αιτήσεις άνω των 85GW, αυξάνοντας τη συνολική ισχύ των εν δυνάμει επενδύσεων σε περισσότερα από 100GW. Τα περισσότερα από 100GW που βρίσκονται σε διαδικασία αδειοδότησης υπερβαίνουν κατά πολύ τα 19GW από ΑΠΕ που χρειάζεται η χώρα για να επιτύχει τον στόχο που έχει θέσει για τη συμμετοχή τους στο μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας κατά 61% μέχρι το 2030.

Η Ισπανία ανακοίνωσε τα σχέδια της για την ανάπτυξη έως και 3GW πλωτής υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μέχρι το 2030, με περισσότερα από €200 εκατ. ($237 εκατ.) επενδύσεις στον κλάδο υπεράκτιας ενέργειας της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης υποδομών στα λιμάνια.

Η χρηματοδότηση θα προέλθει από το Σχέδιο Ανάκαμψης, Μετασχηματισμού και Ανθεκτικότητας, με χρηματικές εισφορές από την κυβέρνηση της Ισπανίας μεταξύ 2021 και 2023. Αν τα σχέδια καρποφορήσουν, η Ισπανία θα παρέχει ένα σημαντικό μέρος των 7GW πλωτής υπεράκτιας αιολικής ενέργειας που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει ως στόχο να μέχρι το 2030.

Οι ισπανικές επιχειρήσεις βρίσκονται ήδη στο προσκήνιο. Η BlueFloat Energy ανακοίνωσε ότι θέλει να αναπτύξει ένα αιολικό πάρκο 1GW στα ανοικτά των ακτών της Καταλονίας, στον Κόλπο των Ρόδων. Το έργο Parc Tramuntana θα κατασκευαστεί σε δύο φάσεις των 500MW, με εγκατάσταση έως 40 πλωτών ανεμογεννητριών κάθε φορά. Η φάση αδειοδότησης αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 2023, ενώ η πρώτη φάση θα τεθεί σε λειτουργία το 2026.

Η εξέλιξη αυτή λαμβάνει χώρα, καθώς ο κλάδος αιολικής ενέργειας της Ισπανίας αντιμετωπίζει προβλήματα σχετικά με την προτεινόμενη νομοθεσία για τη μείωση των λογαριασμών των καταναλωτών. Το νομοσχέδιο αποσκοπεί στο να εξασφαλίσει ότι οι επιχειρήσεις ενέργειας δε θα επωφεληθούν από τις πρόσφατες αυξήσεις στην τιμή του άνθρακα, μειώνοντας μέρος του μερίσματος άνθρακα για μονάδες παραγωγής καθαρής ενέργειας, οι οποίες ξεκίνησαν την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και την πώληση της παραγωγής τους στην αγορά πριν το 2005. Η νομοθεσία θα επηρεάσει περίπου το ένα τρίτο της εγκατεστημένης χωρητικότητας των αιολικών πάρκων.

Η Ταϊβάν ανακοίνωσε τα σχέδιά της για τον τρίτο γύρο δημοπρασιών για έργα υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, με συνολική χωρητικότητα 15GW, έως το 2035. Αυτό θα διεξαχθεί σε δύο φάσεις, με 9GW να προστίθεται μεταξύ 2026 και 2031, με στόχο την κατανομή 1,5GW κάθε χρόνο μέσω τριών δημοπρασιών, με την κάθε μία να καλύπτει δύο έτη. Περαιτέρω 6GW θα κατανεμηθούν μεταξύ 2032 και 2035. Κάθε υπεράκτιο αιολικό πάρκο θα περιορίζεται σε 500MW, με δυνατότητα αναπροσαρμογής σε έως 100MW. Οι πλειοδότες, επίσης, θα υποβληθούν σε διαδικασία ελέγχου της ικανότητας απόδοσής τους.

Αξιωματούχοι είχαν αναπτύξει σχέδιο για τα «κόστη αποφυγής» της Taipower - το μέσο κόστος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών καυσίμων. Αντ’ αυτού, έχει επιλεχθεί ένα νέο όριο ανώτατης τιμής NT$2,49/kWh ($0,09/kWh). Το προηγούμενο σχέδιο είχε επικριθεί από τους επενδυτές, καθώς το ανώτατο όριο των τιμών θα είχε βαρύ τίμημα στις εταιρικές συμφωνίες αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Ως αποτέλεσμα, οι επενδυτές θα αναζητούσαν συμφωνίες με εταιρείες τεχνολογίας και άλλους μεγάλους χρήστες ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζονται πράσινη ενέργεια, με την Taipower να αποτελεί την έσχατη λύση.

Εν τω μεταξύ, μια κοινοπραξία στην Ταϊβάν που αποτελείται από την εταιρεία ανάπτυξης ΑΠΕ, Swancor, και τρεις εταιρείες εφοδιαστικής αλυσίδας, αποκάλυψε ότι θα στοχεύσει στη σταθερή ανάπτυξη αιολικής ενέργειας «μέγα-κλίμακας», εγχώρια και σε όλη την Ασία. Το πρώτο έργο συνεργασίας των εταίρων θα είναι η ανάπτυξη του υπεράκτιου αιολικού πάρκου Formosa 4 της Swancor Renewable Energy, προτού στρέψουν την προσοχή τους στα πλωτά θεμέλια της Formosa 5. Το πάρκο βρίσκεται περίπου 20 χλμ. από τις ακτές της Κομητείας Miaoli στη βορειοδυτική Ταϊβάν και θα έχει δυνητική συνολική χωρητικότητα έως 4,4GW, ικανή να τροφοδοτήσει περισσότερα από 4,5 εκατ. σπίτια.

H Svevind, γερμανική εταιρεία επενδύσεων και ανάπτυξης έργων, υπέγραψε μνημόνιο με την υπηρεσία προώθησης επενδύσεων του Καζακστάν, για να αναπτύξει τη – μέχρι σήμερα – μεγαλύτερη εγκατάσταση πράσινου υδρογόνου του κόσμου.

Στο πλαίσιο του προτεινόμενου έργου, η Svevind θα εγκαταστήσει συστοιχίες αιολικής και ηλιακής ενέργειας με συνδυαστική χωρητικότητα 45GW, σε επίπεδες περιοχές στέπας στο δυτικό και κεντρικό Καζακστάν. Αυτές θα παρέχουν 30GW ηλεκτρολυτών για την παραγωγή περίπου τριών εκατ. τόνων πράσινου υδρογόνου ετησίως. Αξιοποιώντας τους τεράστιους φυσικούς πόρους του Καζακστάν, το εργοστάσιο θα μπορούσε να παράγει πράσινο υδρογόνο που θα εξάγεται στις ευρασιατικές αγορές ή να χρησιμοποιείται στην εγχώρια αγορά για την παραγωγή αμμωνίας, χάλυβα ή αλουμινίου χωρίς ορυκτά.

Οι φάσεις σχεδιασμού, προμηθειών και χρηματοδότησης του έργου προβλέπεται να διαρκέσουν τρία έως πέντε έτη, ενώ η φάση κατασκευής και έναρξης λειτουργίας αναμένεται να διαρκέσει περίπου πέντε χρόνια. Η τελική επενδυτική απόφαση για το έργο αναμένεται να ληφθεί μεταξύ 2025 και 2027.

Η αγορά παράκτιας αιολικής ενέργειας της Γερμανίας είχε ένα καρποφόρο πρώτο εξάμηνο του 2021, με 971MW, σημειώνοντας αύξηση 62% από το πρώτο εξάμηνο του 2020. Συνολικά, οι καθαρές προσθήκες έφθασαν τα 831MW, ενώ αποσύρθηκαν ανεμογεννήτριες ισχύος 140MW. Η χωρητικότητα παραγωγής παράκτιας αιολικής ενέργειας στη Γερμανία υπερβαίνει πλέον τα 55GW, με τις προοπτικές να παραμένουν ενθαρρυντικές, ενώ η χωρητικότητα αιολικής ενέργειας αναμένεται να κυμαίνεται από 2,2GW-2,4GW για ολόκληρο το έτος.

Η αργή διαδικασία αδειοδότησης και η ανεπαρκής κατανομή των χερσαίων περιοχών για την παραγωγή παράκτιας αιολικής ενέργειας, είχαν επιβραδύνει τον κλάδο τα τελευταία χρόνια, με τους διαγωνισμούς και τις νέες εγκαταστάσεις να μειώνονται. Υπάρχει αισιοδοξία ότι οι ρυθμιστικές μεταρρυθμίσεις μέσω της σύστασης μιας νέας επιτροπής συνεργασίας μεταξύ ομοσπονδιακού κράτους και των επιμέρους κρατιδίων, θα οδηγήσουν σε περισσότερες εκτάσεις γης διαθέσιμες για ανάπτυξη και σε μια εκσυγχρονισμένη διαδικασία αδειοδότησης.

Ο κλάδος ΑΠΕ της Γερμανίας, επίσης, ανέπτυξε επιπλέον δυναμική με την έγκριση της εθνικής στρατηγικής για το υδρογόνο. Συμπληρωματική στην υφιστάμενη χρηματοδότηση για την έρευνα και τα πιλοτικά προγράμματα, η στρατηγική διοχετεύει επιπλέον €9 δισ. ($10,2 δισ.) για υποστήριξη. Η Γερμανία στοχεύει σε 5GW χωρητικότητας ηλεκτρολυτών μέχρι το 2030, με στόχο την προσθήκη επιπλέον 5GW μέχρι το 2040, το αργότερο.

Ο εγχώριος κατασκευαστικός όμιλος JFE Engineering Corporation, ανακοίνωσε ότι θα κατασκευάσει το πρώτο εργοστάσιο υπεράκτιας αιολικής ενέργειας της Ιαπωνίας, καθώς η χώρα επιδιώκει να αναπτύξει μια τοπική βάση εφοδιασμού, με στόχο την επέκταση της χωρητικότητας υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.

Αρχικά, η εταιρεία θα κατασκευάσει μονούς πυλώνες και μεταβατικά τμήματα, με σχέδια για την κατασκευή εξωτερικών περιβλημάτων στη συνέχεια, για να δώσει στην Ιαπωνία ένα πλήρες σύστημα για την κατασκευή εγκαταστάσεων υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Το εργοστάσιο, καθώς και μια δευτερεύουσα τοποθεσία για την ολοκλήρωση μεταβατικών τμημάτων, θα κοστίσουν JPY40 δισ. ($362 εκατ.).

Η ανακοίνωση σηματοδοτεί ένα βασικό βήμα προς την επίτευξη του φιλόδοξου στόχου για τη συμμετοχή εγχώριων δομών στην παραγωγή υπεράκτιας αιολικής ενέργειας κατά 60%. Η Ιαπωνία επιδιώκει να προσθέσει 10GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μέχρι το 2030 και έως 45GW μέχρι το 2040.

Ο κλάδος ΑΠΕ αναμένεται να απογειωθεί, με αυξανόμενες εγχώριες δυνατότητες παραγωγής και μείωση του κόστους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι το χαμηλότερο κόστος για τους ηλιακούς συλλέκτες θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους της ηλιακής ενέργειας, η οποία αναμένεται να είναι η φθηνότερη όλων των πηγών ενέργειας από το 2030, σε τιμές μεταξύ JPY8/kWh ($0,07 kWh) και JPY11/kWh ($0,10/kWh) – από JPY12/kWh ($0,11/kWh) το 2020.

Το κόστος της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας αναμένεται, επίσης, να μειωθεί, από JPY30/kWh ($0,27/kWh) σε JPY26/kWh ($0,24/kWh).