Podatki międzynarodowe: ważne wyroki i interpretacje (styczeń 2022)

WYROKI

• Zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków na realizację prac rozwojowych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 5 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Gl 721/21 orzekł, że skoro zgodnie z art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.)  koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p. mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu albo jednorazowo w roku podatkowym w którym zostały zakończone, albo jednorazowo w miesiącu w którym zostały poniesione, lub też w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione - to po ich wyodrębnieniu, w ramach odpisu amortyzacyjnego, nie mogą one być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodu jako koszty kwalifikowane przez cały okres amortyzacji środka trwałego.

• Usługi planistycznej w kontekście wyłączenia z art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 stycznia 2022 r., sygn. II FSK 987/19 orzekł, że usługi planistyczne nie stanowią usług doradczych, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. Jak ocenił Sąd, przedmiotowe usługi planistyczne są charakterystyczne dla procesu inwestycyjnego, nadzoru inwestorskiego połączonego z procesem projektowania, a później nadzoru na każdym etapie prac czy nawet odbiorem prac i oceną jak ta usługa została wykonana. Również próba kwalifikacji poprzez PKWiU nie wykazała, że usługi planowania mają charakter doradczy czy nawet podobny do usług o charakterze doradczym.

• Usługa przechowania danych na serwerze w kontekście poboru podatku u źródła

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2022 r., sygn. II FSK 1274/19 orzekł, że należności, które płaci spółka za usługę przechowywania danych na serwerze nie są należnościami za użytkowanie czy prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., lecz jak wynika to z istoty umowy, należnościami za świadczenie usługi. Tym samym należności za usługę przechowywania danych na serwerze nie powodują zobowiązana do pobrania podatku u źródła w oparciu o treść art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

• Brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji przez spółkę celową

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 12 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Gd 1034/21 orzekł, że wydatki związane z inwestycją prowadzoną przez inny niż spółka podmiot, nie są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów [nie spełniają przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.]. W ocenie Sądu nie można doszukać się uzasadnienia prawnego dla możliwości zaliczenia do KUP spółki wydatków związanych z inwestycją realizowaną przez inny podmiot, zwłaszcza że w związku z prowadzeniem budowy przez spółkę celową, spółka nie osiągnie przychodów. W wyniku rzeczonej inwestycji nie powstaną także żadne środki trwałe, których spółka będzie właścicielem/współwłaścicielem, stąd generowanie z tej inwestycji przychodu dla spółki nie będzie możliwe. Przepisy u.p.d.o.p. nie przewidują możliwości przenoszenia kosztów pomiędzy poszczególne podmioty prawne. Podmiot, który dokonuje zakupu na własną rzecz może zaliczyć wydatki poniesione na ten zakup do własnych kosztów uzyskania przychodu.

• Klauzula o unikaniu opodatkowania dotyczy tylko zdarzeń, które miały miejsce po jej wejściu w życie

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2022 r., sygn. II FSK 1172/19 oddalił skargę kasacyjną i podzielił argumentację sądu niższej instancji, że instytucja obejścia prawa podatkowego nie może być utożsamiana z uprawnieniem organów podatkowych do ustalania rzeczywistej treści czynności cywilnoprawnej. Zdaniem Sądu kwestionowanie ważnych czynności prawnych wymaga spełnienia ustawowych warunków i nie powinno być dokonywane tylko z uwagi na ewentualne korzyści podatkowe. Ponadto, jak zostało wskazane, klauzula o unikaniu opodatkowania dotyczy tylko zdarzeń, które miały miejsce po jej wejściu w życie. Zdaniem NSA prawidłowe jest stwierdzenie sądu niższej instancji , że art. 199a § 1 tej ustawy obliguje organy do ustalenia, do jakiej czynności prawnej w rzeczywistości doszło – w miejsce czynności wskazywanej przez podatnika – jeżeli odmienny charakter takiej operacji wynikał z jej treści i zamiaru stron. Natomiast, przepis ten nie zezwala na zanegowanie transakcji, nawet jeśli została ona przeprowadzona w celu uzyskania korzyści podatkowych.

• Należności licencyjne z tytułu korzystania z oprogramowania jako płatności nieobjęte podatkiem u źródła

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 19 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Gd 1035/21 orzekł, że w związku z tym, że w art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej i w art. 12 ust. 3 umowy polsko-afrykańskiej definiując należności licencyjne nie wymieniono należności z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego, to stosownie do art. 3 ust. 2 tych umów, nie można tych należności zaliczyć do żadnej z wymienionych tam grup, a w konsekwencji, nie mogą być opodatkowane w państwie ich powstania. Z tego względu należności licencyjne z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego nabywane od podmiotów (osób prawnych) niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu albo miejsca zamieszkania (będących rezydentami podatkowymi takich krajów jak Niemcy i RPA) nie będą podlegały opodatkowaniu w państwie źródła - tj. w Polsce.

INTERPRETACJE INDYWIDUALNE

• Zapłata za zakup licencji użytkownika końcowego end-user w kontekście WHT

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.502.2021.2.MKU, że zapłata wynagrodzenia za zakup licencji na oprogramowania komputerowe oraz zakup licencji na dostęp do serwisów internetowych, które są nabywane na potrzeby działalności wyłącznie do użytku własnego (licencje użytkownika końcowego end-user) od kontrahentów zagranicznych nie stanowi zapłaty z tytułu należności podlegających opodatkowaniu WHT wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT. Jak stwierdził Dyrektor KIS dokonywanie płatności na rzecz kontrahentów zagranicznych, z innych tytułów niż wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT, w tym za nabywane licencje, dostępy do serwisów internetowych i aplikacji nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat oraz sporządzania informacji IFT-2/IFT-2R niezależnie od posiadania certyfikatu rezydencji odbiorcy należności.

• Licencja z prawem do modyfikacji elementów oprogramowania na własne potrzeby w kontekście podatku u źródła

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.514.2021.1.BJ, że wynagrodzenia wypłacane na rzecz kontrahenta niebędącego rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej, za prawo do korzystania z oprogramowania w ramach którego Spółka ma prawo do modyfikacji elementów tego oprogramowania na własne potrzeby, nie podlega obowiązkowi poboru zryczałtowanego podatku od osób prawnych zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

• Warunki zastosowania zwolnienia dywidendowego

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.641.2021.1.SK, że w przypadku, gdy do momentu wypłaty dywidendy wspólnicy spółki będą posiadali udziały nieprzerwanie przez krócej niż dwa lata, jednak okres nieprzerwanego posiadania udziałów przez dwa lata upłynie po dniu wypłaty dywidendy możliwe będzie zastosowanie zwolnienia dywidendowego z  art. 22 ust. 4 Ustawy CIT. Ponadto Dyrektor KIS uznał, że  przepisy Ustawy o CIT nie nakładają na płatnika obowiązku posiadania pisemnych oświadczeń Wspólników, co do spełnienia każdego z warunków zastosowania "zwolnienia dywidendowego", poza jednym wyjątkiem. Ustawa nakłada bowiem na płatnika obowiązek posiadania oświadczenia Wspólnika/Wspólników, potwierdzającego, że podmiot otrzymujący dywidendę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów (art. 26 ust. 1f Ustawy CIT).

• Podatek u źródła z tytułu cash-poolingu

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 11 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.524.2021.2.BD,  że odsetki wypłacane przez Wnioskodawcę jako Uczestnika w ramach struktury cash-poolingu, których rzeczywistym odbiorcą (beneficial owner) będą poszczególni Uczestnicy lub Pool Leader będą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce z zastosowaniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem, w którym siedzibę ma rzeczywisty odbiorca (beneficial owner), tj. poszczególni Uczestnicy lub Pool Leader, pod warunkiem spełnienia określonych warunków do zastosowania postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

• Licencja do oprogramowania rozwijanego na zasadzie licencji niewyłącznej w zakresie stosowania ulgi IP Box

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 10 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.307.2021.3.EJ, że dochód z tytułu korzystania z oprogramowania oraz licencji do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 ustawy o CIT i podlega preferencyjnemu opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. Natomiast w zakresie usług korzystania z oprogramowania oraz z licencji do oprogramowania rozwijanego na zasadzie licencji niewyłącznej, zdaniem Dyrektora KIS, nie można zastosować stawki opodatkowania w wysokości 5%.  Zgodnie z art. 24d ust. 14 Ustawy o CIT, dochód ten mógłby kwalifikować się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w sytuacji, gdyby w umowie licencyjnej zastrzeżono wyłączność w zakresie korzystania z tego prawa. Rozwijanie i ulepszanie obecnego oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej nie stanowi podstawy do zastosowania opodatkowania 5% stawką CIT.

• Systematyczne wytwarzanie obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.618.2021.1.APO, że podejmowana systematycznie działalność polegająca na wytwarzaniu obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do skorzystania z ulgi wymienionej w art. 18d ustawy o CIT. Dyrektor KIS podkreślił, że z ustawowej definicji wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy, czyli musi być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań.  Z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być również podejmowana w systematyczny sposób oraz powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Tym samym, systematyczne wytwarzanie obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową i uprawnia do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

• Uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach a koszty kwalifikowane dla celów ulgi B+R

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.76.2018.14.BM, że możliwe jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, kosztów uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, wizytach studyjnych, w tym koszty dojazdu, noclegów, wyżywienia oraz diet pracowników, w zakresie, w jakim czas pracy pracowników poświęcony na szkolenia, delegacje, wizyty studyjne dotyczy realizacji działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.