Podatki międzynarodowe: ważne wyroki i interpretacje

WYROKI

• Objęcie niemieckiej spółki komandytowej postanowieniami o unikaniu podwójnego opodatkowania

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lipca 2021 r. sygn. II FSK 101/21 orzekł, że przepis art. 4 ust. 4 u.p.o. pomiędzy polską a Niemcami daje podstawę do przyjęcia, że spółka komandytowa jest uprawnionym podmiotem do czerpania przywilejów wynikających z tej umowy. Wprawdzie spółka komandytowa nie jest spółką w rozumieniu przepisów wskazanej umowy, ponieważ nie ma osobowości prawnej, ani też dla celów podatkowych nie jest traktowana jako osoba prawna. Jednak tego rodzaju spółka osobowa jest "innym zrzeszeniem osób" w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b) umowy.

• Brak obowiązku poboru podatku u źródła od odsetek spłacanych do banku fińskiego na podstawie przejętej przez bank umowy pożyczki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 21 września 2022 r. sygn. I SA/Sz 346/22 orzekł, że skoro w stanie faktycznym spółka wskazywała wprost, że stroną umowy pożyczki od czerwca 2021 r. jest bank z siedzibą w Finlandii i odsetki wypłacane przez spółkę od udzielonej pożyczki dokonywane są na rzecz tego banku, to uznać należało, że spółka w świetle art. 26 u.p.d.o.p. nie jest obowiązana do poboru podatku u źródła od odsetek od pożyczki spłacanych do banku.

• Kwestia stosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 września 2022 r. sygn. II FSK 626/20 orzekł, że w wykładni pojęcia „bezpośredni” na gruncie art. 15e ust. 11 u.p.d.o.p. należy wziąć pod uwagę kryterium konieczności i niezbędności nabycia danej usługi do świadczenia usługi, w odniesieniu do konkretnego modelu biznesowego spółki, tj. według reguł, metodologii, schematów przyjętych w całej grupie kapitałowej, do której przynależy też spółka, jednolitych we wszystkich krajach, w których działają podmioty należące do tej grupy i z tych względów wyróżniających je od innych podmiotów świadczących analogiczne usługi.

• Brak możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów „straty” poniesionej w związku z przymusowym umorzeniem obligacji

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 września 2022 r. sygn. II FSK 402/22 orzekł, że przymusowe umorzenie obligacji nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro go nie ma, to nie można przypisać jakimkolwiek wydatkom waloru kosztów jego uzyskania, w tym także tym, które zostały poniesione w momencie nabycia lub objęcia tych papierów wartościowych. W konsekwencji przymusowe umorzenie obligacji stanowi czynność neutralną podatkowo i to niezależnie od tego, jakie (także w sensie globalnym) wywołuje ono skutki finansowe dla podatnika

• Kwestia oceny czy art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. obejmuje swoim zakresem odpisy amortyzacyjne od WNiP

Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 września 2022 r. sygn. II FSK 3272/19 orzekł, że w rozpoznawanej sprawie należy przychylić się do stanowiska spółki co do interpretacji art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. i kwalifikowania odpisów amortyzacyjnych jako bezpośrednio związanych ze świadczeniem usługi. Po pierwsze sama kwestia rozpoznania określonego kosztu w czasie nie może rzutować na jego charakter. Po drugie, bardzo trudno jest znaleźć tego typu wydatki, które nie byłyby bezpośrednio związane ze świadczeniem usługi. Po trzecie, skoro koszty świadczeń niematerialnych, w tym licencji, są już kwalifikowane jako te, które są bezpośrednio związane ze świadczeniem usługi, trudno byłoby znaleźć argumentację, co do tego, aby te wartości niematerialne i prawne, niezbędne do świadczenia usługi, nie były kwalifikowane do kosztów bezpośrednio związanych ze świadczeniem usługi. 

INTERPRETACJE

• Potwierdzenie koncepcji look-through approach w ramach zwolnienia dywidendowe

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 14 czerwca 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.128.2022.2.AR, że przy wypłacie dywidendy spółka będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT i niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1, 1c i 1f lub art. 26 ust. 7a, 7f i 7g ustawy o CIT kierując się zasadą "look-through approach". Wynika to z faktu, że w niektórych sytuacjach ostateczni obiorcy należności m.in. z tytułu dywidendy posiadają status rzeczywistego właściciela, i to oni z pominięciem podmiotu pośredniczącego, mogą korzystać ze zwolnienia z podatku u źródła.

• Ustalenie czy spółka brytyjska (LLP), prowadząca w Polsce działalność w zakresie dzierżawy gruntów, będzie w Polsce traktowana jako podatnik CIT

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 21 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.446.2022.1.DP, że spółka brytyjska będąca spółką osobową z ograniczoną odpowiedzialnością (ang. Limited Liability Partnership) jest osobą prawną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.p.d.o.p. W rezultacie spółka ta prowadząca w Polsce działalność w zakresie dzierżawy gruntów, będzie traktowana jako polski podatnik CIT, podlegający opodatkowaniu od dochodów osiąganych na terytorium Polski z wydzierżawiania gruntów.

• Kwestia pomniejszania zryczałtowanego podatku dochodowego należnego z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w przypadku zmiany statusu komandytariusza na komplementariusza w trakcie roku podatkowego

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 22 września 2022 r. sygn. 0115-KDIT1.4011.457.2022.1.DB, że w przypadku wypłaty zysku spółki osiągniętego w okresie, w którym wspólnik pozostawał komandytariuszem spółka nie ma możliwości pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału wspólnika w zysku spółki i podatku CIT należnego od dochodu spółki.

• Obowiązek przekazania/aktualizacji informacji o przekroczeniu progu wskazanego w art. 26 ust. 2e u.p.d.o.p. dotyczy również powiązanego akcjonariatu nieujawnionego. Kwestia wyłączenia (zawieszenie) stosowania ww. obowiązku

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 21 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.193.2022.1.DP, że fakt iż spółka nie posiada informacji o akcjonariacie nieujawnionym nie zwalnia jej z obowiązków nałożonych na nią nowo wprowadzonym przepisem art. 26 ust. 2ca u.p.d.o.p. Nieprawidłowe jest zatem stanowisko, że zgodnie z art. 26 ust. 2ca u.p.d.o.p. spółka jest zobowiązana do przekazania/aktualizacji informacji o przekroczeniu progu wskazanego w art. 26 ust. 2e u.p.d.o.p. (tj. kwoty 2.000.000 PLN na rzecz tego samego podatnika) wyłącznie w przypadku powiązanego akcjonariatu ujawnionego. Niemniej jednak należy mieć na uwadze, że powyższy obowiązek został wyłączony (zawieszony) rozporządzeniem MF z dnia 30 czerwca 2022 r.

• Spółka komandytowa, wypłacając należność z tytułu udziału w zyskach za pośrednictwem innych transparentnych podatkowo spółek mających siedzibę w Wielkiej Brytanii, nie będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 8 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.414.2022.1.AK, że wnioskodawca działający w formie spółki komandytowej będącej podatnikiem CIT, wypłacając należność z tytułu udziału w zyskach za pośrednictwem innych transparentnych podatkowo spółek mających siedzibę w Wielkiej Brytanii, na rzecz wspólnika będącego polskim rezydentem podatkowym, nie będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z opodatkowania powyższej należności na podstawie art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p., ponieważ nie wypełnia warunku, o którym mowa w art. 22 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.p.

• Kwestia zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a u.p.d.o.p. w przypadku reorganizacji i uproszczenia struktury organizacyjnej grupy poprzez przejęcie spółek

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 6 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.157.2022.1.ANK, że regulacja art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a u.p.d.o.p., podobnie jak w przypadku strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształcenia spółki w spółkę, uniemożliwia skorzystanie z możliwości odliczania poniesionych strat w kolejnych latach na zasadach wskazanych w art. 7 ust. 5 u.p.d.o.p. Powyższy przepis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a u.p.d.o.p. wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., a ustawa nowelizująca nie przewiduje dla niego przepisów przejściowych, zatem znowelizowany przepis ma również zastosowanie do strat poniesionych w latach wcześniejszych.