In vijfeneenhalf jaar tijd zijn niet alle doelen van het convenant bereikt, maar er is meetbaar vooruitgang geboekt. “Zo is het materiaalgebruik van CKT-bedrijven aanzienlijk duurzamer geworden”, zegt Meerman. “De productieketens van de deelnemende bedrijven zijn transparanter. Van rond de 6.000 productielocaties zijn de gegevens bekend. Het aandeel van het gebruik van duurzame grondstoffen stijgt. Dat zijn mooie resultaten van de bedrijven en is een groot verschil met toen het convenant net begon.”
Er is Meerman nog iets bijzonders opgevallen. Ze signaleert dat de online tool heeft gezorgd voor bewustwording bij de deelnemende textielbedrijven. “Het heeft bedrijven gestimuleerd om een eigen systeem op te zetten, om te monitoren wat zich in de eigen productieketen afspeelt als het gaat om inkoop en fabricage. Het heeft ook voor inzicht gezorgd bij bedrijven over de duurzaamheid van de eigen productieketen. Waar kopen we in, in welke landen, wat zijn daar de omstandigheden? Dat vind ik winst.”
Waar het bij de start van het convenant nog ondenkbaar was voor de meeste bedrijven om inzicht te geven in de leveranciers in hun keten, is dat tegenwoordig compleet anders. De eindevaluatie van het convenant laat belangrijke veranderingen zien in transparantie, spreekt van een toegenomen vertrouwen tussen overheid, branches, ngo’s, bonden en bedrijven, een veranderde inkooppraktijk, een vergroot inzicht in risico’s in de keten en meer kennis over duurzame opties om deze risico’s te aan te pakken wat zich vertaalde in de inzet van duurzamere materialen, reducties in watergebruik, CO2-emmissies en een sterk toegenomen aandeel van diervriendelijkere materialen.
Aldo Quispel constateert dat het convenant en de online tool een belangrijke bijdrage leveren aan duurzamer ondernemen in de textielsector. Quispel: “Onze online-tool is natuurlijk maar een klein onderdeel in een groter geheel, maar het speelt wel een sleutelrol. Dat geeft mij een goed gevoel. Een project als dit heeft daarom meerwaarde. We helpen niet alleen onze opdrachtgever maar dragen concreet bij aan verbeteringen, ter plaatse, in landen waar nog misstanden zijn. Het is allemaal niet in een keer opgelost, maar het geeft Nederlandse bedrijven wel de hulpmiddelen in handen om wat te doen. Het begint uiteindelijk met inzicht in de eigen productieketens.”
