Zalety…
Jeśli miałbym wskazać dwie największe zalety podejścia hybrydowego, byłaby to skalowalność i zapewnienie ciągłości biznesowej.
Skalowalność nie tylko w ujęciu technicznym, jako możliwość dynamicznego dostosowanie zasobów w chmurze publicznej w zależności od zmieniających się potrzeb organizacji. Bardziej rozumiana jako możliwość dynamicznej odpowiedzi działu IT na szybko zmieniające się potrzeby biznesowe. Pamiętajmy, że mówimy tutaj również o możliwości szybkiego uruchomienia wielu nowych usług, których nie posiadamy w chmurze prywatnej, np. z obszaru Data, czy ML/AI. Poprzez dynamiczną odpowiedź rozumiemy również zmniejszenie zasobów, czy rezygnację z usług, gdy biznes ich już nie potrzebuje lub chcemy ograniczyć koszty.
Chmura publiczna jest również świetną odpowiedzią na potrzebę budowy zapasowych centrów danych dla rozwiązań wykorzystujących chmurę prywatną – plany Disaster Recovery. Zapewnia dodatkowy poziom ochrony ciągłości działania biznesu, szczególnie istotny w obecnej niestabilnej sytuacji geopolitycznej, umożliwiając wykorzystanie centrów obliczeniowych w różnych regionach Europy, czy świata. W przypadku awarii lokalnej infrastruktury, organizacje mogą kontynuować operacje biznesowe, przenosząc się na zdalne środowisko chmurowe. To zabezpiecza przed utratą danych i minimalizuje przerwy w działaniu usług. Automatyzacja zmniejsza ryzyko niepowodzenia planów DR przy tak złożonym środowisku.
Jeśli chodzi o wrażliwe dane, miejsce ich przechowywania i przetwarzania, mamy możliwość pozostawienia ich w chmurze prywatnej, szczególnie jeśli tego wymagają specyficzne regulacje. Dzięki takiemu podejściu, dane krytyczne dla działalności firmy mogą być skutecznie izolowane od mniej istotnych informacji przechowywanych w chmurze publicznej, co zwiększa ogólny poziom bezpieczeństwa.
Chmura hybrydowa przyspiesza również procesy rozwoju oprogramowania. Deweloperzy mogą korzystać z zasobów chmury publicznej do szybkiego prototypowania i testowania aplikacji, a następnie przenosić je do środowiska produkcyjnego w chmurze prywatnej. Umożliwia to szybsze wytwarzanie aplikacji, dzięki wysokim możliwościom automatyzacji chmury publicznej, jak również wdrożeniu nowoczesnych narzędzi z obszaru DevOps, wspieranych np. przez AI.
Dużego znaczenia nabiera możliwość optymalizacji kosztów operacyjnych. Zasoby w chmurze publicznej są płatne w kilku modelach: pay-as-you-go, rezerwacje, giełda zasobów “spot”, co pozwala bardzo elastycznie podejść do wydatków. Możemy rozdzielić koszty chmury hybrydowej na cześć prywatną, charakteryzującą się stałym obciążeniem, i publiczną, związaną z nowymi usługami i dynamicznymi potrzebami organizacji. Firmy mogą również optymalizować koszty związane z licencjami na oprogramowanie, stosując również model pay-as-you-go.
Taka mieszana struktura wydatków na infrastrukturę IT(CAPEX i OPEX) jest dla wielu firm bardzo atrakcyjna finansowo, z drugiej strony jest trudniejsza w utrzymaniu operacyjnym, w rozdzieleniu kosztów na poszczególne działy biznesowe, czy w codziennym śledzeniu wydatków.
… i wyzwania związane z implementacją rozwiązań chmurowych hybrydowych
Organizację, które chcą się przygotować do użycia modelu hybrydowego, będą musiały zmierzyć się z szeregiem wyzwań. Jednym z kluczowych jest operacyjny model zarządzania tak kompleksową i niejednorodną infrastrukturą. Duże różnicowanie powoduje, że zarządzanie zasobami w chmurze hybrydowej staje się skomplikowane. Integracja różnych systemów oraz koordynacja pomiędzy różnymi platformami wymaga zaawansowanego zarządzania złożonością. Warto wtedy szukać pewnej unifikacji na poziomie procesów i używanych narzędzi w obu środowiskach.
Zapewnienie bezpieczeństwa danych również staje się wyzwaniem. W chmurze prywatnej organizacje są w pełni odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa, w publicznej odpowiedzialność ta jest dzielona z dostawcą chmury. Na szczęście coraz częściej nowoczesne narzędzia do monitorowania bezpieczeństwa i aktywnego przeciwdziałania zagrożeniom, umożliwiają zunifikowanie podejścia do obu środowisk. Poprawnie wdrożona metodyka DevSecOps kompleksowo zabezpiecza proces wytwarzania oprogramowania w hybrydowym modelu chmurowym
Kolejnym elementem jest warstwa integracji aplikacji działających w różnych środowiskach chmurowych. Zaprojektowana w nieodpowiedni sposób lub przeniesiona wprost ze środowiska on-premise do publicznej, może okazać się wąskim gardłem dla zapewnienia skalowalności. W szczególności w odniesieniu do aplikacji zbudowanych w oparciu o starsze technologie, nie posiadające API, wymagające rozbudowanej warstwy integracyjnej do komunikacji z nowoczesnymi aplikacjami chmurowymi. Skomplikowane procesy integracyjne mogą prowadzić do problemów komunikacyjnych między systemami. Wymiana danych pomiędzy chmurą publiczną a prywatną wymaga spójnych protokołów i standardów. Koniecznością staje się zbudowanie architektury integracyjnej uwzględniającej nowsze i starsze aplikacje, ich specyfikę, nowoczesne wzorce uwzględniające API i komunikację opartą o zdarzenia (event-driven).
Jeśli chmura hybrydowa ma zapewnić organizacji elastyczność, to firma musi mieć pewność, że wykorzystują zasoby w sposób optymalny, wprowadzając strategie dla przetwarzania w części prywatnej i publicznej. W oparciu o specyfikę aplikacji, ich dynamikę wykorzystania zasobów, języki programowania, czy architekturę. Musimy też zapewnić odporność na awarię a podobnym poziomie. Planowanie sytuacji kryzysowych na poziomie architektury rozwiązania z uwzględnieniem potrzeb biznesowych i najlepszego wykorzystania obu chmur w celu ich zapewnienia.
Na koniec, nie zapominajmy o naszej organizacji, jej pracownikach, ich umiejętnościach i kulturze organizacyjnej. Zaakceptowanie nowych modeli pracy, zrozumienie elastyczności chmury i dostosowanie procesów biznesowych, budżetowania i rozliczania do nowych realiów może być wyzwaniem, zwłaszcza w dużych organizacjach z rozproszonymi centrami decyzyjnymi.