Koszty imigracyjne – korzyść pracownika czy pracodawcy

Firmy coraz częściej decydują się na zatrudnianie cudzoziemców.Wiąże się to z licznymi obowiązkami w zakresie legalizacji ich pobytu w Polsce (np. zezwolenie na pracę oraz wiza czy zezwolenie na pobyt). 

Pracodawca ponosi z tego tytułu szereg wydatków (np. opłat administracyjnych czy wsparcia pracowników i ich rodzin w tych procesach), których prawidłowe rozliczenie, z uwagi na brak jednolitego stanowiska organów podatkowych, może być problematyczne. Na przestrzeni kilku ostatnich lat zapadały rozstrzygnięcia zarówno pozytywne, jak i negatywne dla podatnika. Jak więc prawidłowo zakwalifikować takie wydatki?

Zagadnienie dotyczące nieodpłatnych świadczeń (tj. np. pokrycie przez pracodawcę kosztów legalizacji pracy i pobytu pracownika) otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budzi wiele wątpliwości i od lat stanowi przedmiot sporów z organami podatkowymi. Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń finalnie trafiła na wokandę Trybunału Konstytucyjnego, który wskazał wytyczne mające pozwolić na ustalenie, czy dane świadczenia stanowi podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy, czy też nie. Mimo interwencji TK problemy dotyczące ustalenia skutków podatkowych w sytuacji, gdy pracodawca ponosi wydatki na legalizację pracy, pobytu pracownika oraz jego rodziny, pozostają aktualne. Organy podatkowe nie są zgodne co do tego, czy tego rodzaju świadczenie powinno zostać objęte podatkiem dochodowym, czy też nie. Na przestrzeni kilku ostatnich lat zapadały rozstrzygnięcia zarówno pozytywne, jak i negatywne dla podatnika.

Korzyść pracodawcy

Organy, które opowiadają się na korzyść podatników, wskazują że koszty imigracyjne nie powinny stanowić przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Uzasadniają swoje stanowisko tym, że wartość ponoszonych przez firmę kosztów procedur legalizacji pobytu oraz kosztów procedur legalizacji pracy zasadniczo zostały spełnione w interesie pracodawcy, bo firma zrealizowała bezpośrednio własny interes prawny. Dopełnienie obowiązków w zakresie posiadania dokumentacji dotyczącej legalizacji pracy i pobytu stanowi formalnoprawny obowiązek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy na terytorium Polski. Dlatego też wydatki, które ponosi pracodawca, nie powinny stanowić przychodu z nieodpłatnego świadczenia.

Korzyść pracownika

Organy podatkowe, które opowiadają się na niekorzyść podatników, wskazują że koszty imigracyjne powinny stanowić przychód z nieodpłatnego świadczenia. Według nich należy je zakwalifikować, jako świadczenie spełnione w interesie pracownika, a nie pracodawcy. Podnoszą, że uzyskanie, a więc i poniesienie związanych z tym kosztów przykładowego zezwolenia na pobyt z prawem do pracy jest obowiązkiem pracownika. Pracodawca nie jest zobligowany do ponoszenia wskazanych kosztów. Oznacza to, że w sytuacji kiedy pracodawca nie poniósłby takiego wydatku, pracownik musiałby go sam uiścić. Wskazują również, że świadczenie przynosi (oprócz samego zezwolenia na pobyt) również wymierną korzyść majątkową pracownikowi, ponieważ pozwoliło mu uniknąć wydatku. Dlatego też, powinno zostać objęte podatkiem.

Sprawdź, w jaki sposób Twoja firma rozpoznaje koszty imigracyjne ponoszone za pracowników i członków ich rodzin