Aktualnie część polskich przedsiębiorców rozważa podjęcie ponownej analizy prawidłowości wykonywania obowiązków płatnika w zryczałtowanym podatku dochodowym (WHT) w zakresie płatności za usługi IT, w tym SaaS czy przechowywanie danych na serwerach. Zwiększa się bowiem ryzyko, że płatności za tego typu usługi IT mogą zostać uznane za należności licencyjne związane z użytkowaniem urządzeń przemysłowych, a tym samym podlegać pod mechanizm pay & refund.
Z czego to wynika?
Od połowy 2024 r. część składów sędziowskich polskich sądów administracyjnych prezentuje stanowisko, że wybrane usługi IT z uwagi na ich powiązanie z serwerami lub usługi leasingu laptopów powinny być opodatkowana WHT jako tzw. należności licencyjne. Taka interpretacja była już obserwowana historycznie w wyrokach sądów administracyjnych oraz organów interpretacyjnych. Stosując szeroką interpretację pojęcia urządzenia przemysłowego, sądy wskazują, że płatności za jakąkolwiek usługę związaną z udostępnieniem lub wykorzystaniem przestrzeni dyskowej na centralnym serwerze stanowią opłaty za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT (por. m.in. wyrok NSA z 16 maja 2024 r., II FSK 1078/21, czy wyroki WSA w Poznaniu – I SA/Gd 820/24 oraz I SA/Gl 1582/23). W ostatnich tygodniach również WSA w Gdańsku (wyrok z 25 lutego 2025 r., I SA/Gd 820/24) wskazał, że usługi SaaS powinny stanowić należności licencyjne.
Powyższe orzecznictwo wpisuje się w szerszą tendencję: np. w niedawnym wyroku z 4 marca 2025 r. (II FSK 742/22), NSA stwierdził, że urządzeniem przemysłowym na potrzeby WHT są też kontenery socjalno-biurowe używane przez pracowników budowlanych.
Traktowanie zatem płatności do podmiotów zagranicznych (w szczególności powiązanych) za nabywane przez polskie podmioty np. usługi chmurowe, przechowanie danych na serwerach, SaaS, czy leasing laptopów jako niepodlegających pod obowiązek pay & refund w WHT, może rodzić istotne ryzyka podatkowe i karne skarbowe.