EY verwijst naar de wereldwijde organisatie en kan verwijzen naar een of meer van de lidfirma's van Ernst & Young Global Limited, die elk een afzonderlijke juridische entiteit zijn. Ernst & Young Global Limited, een Britse vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, verleent geen diensten aan cliënten.
Eén manier waarop bedrijven op deze verhoogde risico's reageren, is door strenger op te treden tijdens controlebeoordelingen van externe partijen. Als externe partijen niet tijdig reageren op vragenlijsten, zijn bedrijven nu eerder geneigd om bedrijfsprocessen te laten escaleren (87% van de respondenten, tegenover 70% in 2023) of zelfs hun activiteiten volledig te staken (29% tegenover 17% in 2023). Als er tijdens beoordelingen risico's worden vastgesteld, zijn bedrijven veel meer dan vroeger geneigd om voor herstel te kiezen: 57% van de respondenten zegt voor herstel te kiezen, tegenover slechts 17% in 2023.
Het aantal en de complexiteit van relaties met externe partijen neemt toe
Hoewel bedrijven altijd al met externe partijen te maken hebben gehad, is het aantal en de complexiteit van dergelijke relaties de afgelopen jaren toegenomen. Door een uitdagend bedrijfsklimaat is het noodzakelijk geworden om meer met minder te doen, en bedrijven hebben zich vaak tot externe partijen gewend om operationele efficiëntie te ontsluiten. De invoering van digitale transformatie-initiatieven heeft het ecosysteem van externe partijen uitgebreid, waarbij bedrijven steeds meer gebruik maken van externe partijen voor clouddiensten, software-as-a-service (SaaS) providers en andere digitale platforms.
Het eindresultaat is dat bedrijven meer dan ooit afhankelijk zijn van grote aantallen gespecialiseerde dienstverleners. De huidige financiële dienstverleners werken bijvoorbeeld samen met een groot aantal fintech-dienstverleners, waaronder betalingsverwerkers, kredietverstrekkers en beleggingsplatforms. Bedrijven in de gezondheidszorg vertrouwen op externe leveranciers voor diensten zoals telegeneeskunde, elektronische patiëntendossiers en medische benodigdheden. In alle sectoren wenden bedrijven zich tot externe dienstverleners voor alles van personeelszaken tot bedrijfsinformatie en logistiek van de toeleveringsketen.
Dit heeft op zijn beurt het aantal bedrijfsfuncties vergroot dat afhankelijk is van externe partijen en blootstaat aan risico’s van derden. Vroeger had een bank misschien één of twee risk verticals die zich bezighielden met risico's van externe partijen; tegenwoordig kunnen dat er meer dan 20 zijn.
Door de opkomst van deze gespecialiseerde dienstverleners is niet alleen het aantal relaties met externe partijen toegenomen, maar ook de complexiteit ervan. In het verleden werden veel van deze activiteiten handmatig uitgevoerd binnen de veilige omgeving van een bedrijf, of hoogstens met een API (Application Programming Interface) die verbinding maakte met de omgeving van het bedrijf. Vandaag de dag kunnen diezelfde activiteiten betrekking hebben op een netwerk van externe partijen die in omgevingen werken die geen eigendom zijn van of beheerd worden door het bedrijf. Deze externe partijen werken op hun beurt weer samen met hun eigen netwerken van derden om diensten te leveren. Het komt erop neer dat "risicobeheer voor externe partijen" al een beetje een verkeerde benaming is - bedrijven moeten tegenwoordig een breder net uitwerpen om niet alleen risico's voor derden te overwegen, maar ook risico's voor vierde, vijfde en n-de partij.