EY verwijst naar de wereldwijde organisatie en kan verwijzen naar een of meer van de lidfirma's van Ernst & Young Global Limited, die elk een afzonderlijke juridische entiteit zijn. Ernst & Young Global Limited, een Britse vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, verleent geen diensten aan cliënten.
1. Hoe zal de opkomst van Agentic AI de aard en het doel van menselijk werk in de komende twee decennia herdefiniëren?
In zijn huidige vorm belooft AI efficiëntievoordelen te creëren op een totaal nieuwe schaal. Waarschijnlijk zullen veel beroepsgroepen hierdoor worden getroffen en zal een deel van hun werk eenvoudigweg verdwijnen. De kostenbesparing die we met AI realiseren kunnen we op nieuwe manieren inzetten binnen onze samenleving. Maar vinden we in zo'n constellatie nog wel voldoende betekenis in wat we doen? Komen we dan nog wel aan zelfverwezenlijking toe? Kunnen we AI benutten om het beste in ons als mensen naar boven te halen? Of maken we straks mee dat Big Tech alle lucht uit onze bestaande businessmodellen perst?
2. Waar ligt de volgende grens van creativiteit en het oplossen van complexe problemen en hoe moeten individuen en organisaties zich positioneren om daar te kunnen concurreren?
AI zal zorgen voor een forse versnelling op het gebied van creativiteit, verbeelding en besluitvorming. En omdat iedereen AI vrijelijk kan gebruiken, is de nieuwe generatie op de toekomstige werkvloer in staat om kwalitatief hogere output te realiseren. Maar dat moeten we wel eerst leren. In het onderwijs gaan we daarom een grote koersverandering zien van het uit het hoofd leren en onthouden van lesstof naar een aanpak waarin interpretatie en kritisch denken centraal staan. Organisaties die competitief willen zijn op de arbeidsmarkt, zullen de omslag moeten maken ‘from pay to purpose’. Dan draait het dus niet langer om financieel belonen, maar om het bieden van zingeving.
3. Als autonome agenten routinematig werk elimineren, wat blijft er dan nog over voor mensen om naar te streven?
Toen ik nog in Rusland woonde, werd ik voortdurend in beslag genomen door dagelijkse beslommeringen. Na mijn verhuizing naar Europa was dat voorbij en ontstond er tijd en ruimte voor de vraag hoe ik op een zinvolle manier kan bijdragen aan de samenleving? Dat werknemers in de toekomst iets vergelijkbaars gaan ervaren, is volgens mij een reëel scenario. Ook hier is het de kunst om die leegte te bestrijden met een zinvolle purpose. Overigens zal natuurlijk lang niet al het werk verdwijnen. Ik heb met banken gewerkt waar men zich afvroeg: kunnen we onze klantenservice laten draaien op AI – dus met nul werknemers? Ik vrees dat bedrijven die zo denken het op de lange termijn niet zullen redden.
4. Als Agentic AI zijn belofte waarmaakt, kunnen we er dan op vertrouwen dat autonome systemen consequent handelen in het belang van de mensheid?
Dat hangt ervan af of we erin slagen de weg van oligopolistisch kapitalisme te vermijden. Dat gebeurt als AI uiteindelijk alleen het belang van Big Tech dient. Ik ben geen voorstander van het idee om op korte termijn zo krachtig mogelijke AI-toepassingen te bouwen. Eerder zou ik willen pleiten voor een beheerste aanpak om ongelukken te voorkomen. Ik ben geen liefhebber van regulering die innovatieve ontwikkelingen al te sterk afremt, maar regelgeving kan wel helpen om ons in het juiste tempo te laten wennen aan de impact van nieuwe technologie en de ethiek daaromheen.
5. Hoe kunnen we voorkomen dat de voordelen van Agentic AI vooral bij Big Tech zullen belanden?
Daarvoor is het noodzakelijk om in te zetten op Open source-oplossingen. In een dergelijke gedemocratiseerde benadering dient AI het algemeen belang. Het is de verantwoordelijkheid van politici en regelgevers om die ontwikkeling mogelijk te maken. Helaas ben ik daar nog niet heel optimistisch over. Ik zie vooral een nietsontziende mentaliteit bij grote techbedrijven. In plaats van elkaar kapot te concurreren, zouden bedrijven ervoor moeten kiezen om technologie te delen.