De voorstelling Dancing in Defiance ging op zondag 12 maart in een uitverkochte Schouwburg Amstelveen in première. Een uniek drieluik met werk van hedendaagse topchoreografen; Alexei Ratmansky, Jiří Kylián, en Sol Léon en Paul Lightfoot. Drie voorstellingen die elk op hun eigen manier passen bij dit buitengewone gezelschap dat door de oorlog is samengebracht. Elke danser heeft zijn of haar eigen verhaal, maar wat hen bindt is onzekerheid én hun gevecht tegen de oorlog, die ze met elkaar – zij aan zij - vormgeven met schoonheid, discipline, liefde, muziek en dans.
Het is zo belangrijk om steun te voelen, niet alleen op overheidsniveau, maar ook op persoonlijk en moreel niveau. Het sterkt ons dat we zoveel vrienden en medestanders hebben.
Falling Angels - vertrouwen in elkaar
De avond startte met Falling Angels, een stuk van choregraaf Jiří Kylián (Tjechië, 1947) die bijna 25 jaar artistiek leider van het Nederlands Dans Theater was. Een dans voor acht vrouwen, enkel begeleidt door drums. Kylián schreef het stuk al in 1989, over de paradox van synchroon samenwerken en je toch als individu manifesteren. De vrouwen spelen met licht en duisternis, op zoek naar vrijheid en individualiteit maar hebben elkaar ook nodig. Door de opzwepende drums voel je paniek en haast, maar ook vertrouwen in elkaar, in het collectief. Met de omstandigheden van de dansers in het achterhoofd krijgt deze vertolking van het stuk een bijzondere extra lading.
De korte film die bij aanvang van de voorstelling geprojecteerd werd, zorgde voor een indringend kader. We zien een van de dansers vlak voor een training bellen met zijn vader aan het front. De vader vertelt over zware aanvallen de vorige dag en dat van zijn peloton maar weinig mannen het overleefd hebben. Het gezicht van de jongen verstrakt, hij zegt blij te zijn dat zijn vader het er goed af heeft gebracht en maant zijn vader zich geen zorgen om hem te maken, hij maakt het goed. Dan beëindigt hij het gesprek.
Liubov Kudlai, werkzaam bij EY Assurance vond het een eer bij de première te mogen zijn. “Het is zo indrukwekkend hoe de dansers focus op hun werk houden terwijl ze leven van nieuwsbericht naar nieuwsbericht, van telefoontje naar telefoontje. Het is voor artiesten zo moeilijk. Dit is een onvergetelijke avond waarbij het niet alleen om dans gaat, maar over trots zijn op en trouw zijn aan je roots.”
Wartime Elegy - vertrouwen in een vreedzame toekomst
Het tweede stuk van de avond is Wartime Elegy van de Russisch-Oekraïense choreograaf Alexei Ratmansky dat op 12 maart zijn Nederlandse première beleeft. De choreograaf omschrijft het werk als een liefdesbrief aan het Oekraïense volk, een eerbetoon aan het plezier dat ze ontlenen aan hun eigen cultuur, en hommage aan hun veerkracht en hoop op een vreedzame toekomst. Een lieflijke dans op muziek van Oekraïenes beroemdste levende componist Valentin Silvestrov, afgewisseld met opgewekte traditionele folklore muziek. De projecties op de achterwand versterken het contrast. Een abstracte tekening van een gewond lichaam, afgewisseld met de kleurrijke folkloristische schilderingen.
In dit stuk voel je de pijn en de angst van de oorlog, en tegelijk nemen de dansers je mee in hun vertrouwen en hoop op de toekomst.
Step Lightly - vertrouwen in familiebanden
Step Lightly was het derde stuk van de triple bill. Het choreografenduo Sol Léon en Paul Lightfoot leerde elkaar begin jaren ’90 kennen bij het Nederlands Dans Theater. Na hun dans en choreografiecarrière werden ze artistiek adviseur en directeur van het NDT. Step Lightly was hun eerste gezamenlijke werk. Het stuk gaat over de kracht van familiebanden en het gevoel van eenheid en geborgenheid van zowel geboren als gekozen familie. Opnieuw een thema dat met de United Ukrainian Ballet Company, onvrijwillig samengebracht door de oorlog, maar sterk als collectief, een extra lading krijgt.
Ver van huis zijn en toch omringd door eigen mensen doet me veel goed. Door de lovende reacties voelen we ons gesteund.
Gopak - vertrouwen in de eigen roots
De voorstelling van Ratmansky’s is zijn persoonlijke reactie op de oorlog. De voorstellingen van Kylián en van Léon en Lightfoot zijn een gebaar van de Nederlandse danswereld aan het Oekraïense gezelschap om hen een warm welkom te heten. De uitverkochte Amstelveense schouwburg kreeg nog een spetterende toegift van het gezelschap. Een energieke en acrobatische Gopak3, ook wel de nationale dans van Oekraïne genoemd. Het plezier van de dansers spatte er onder aanmoediging van de vele Oekraïense gasten in de zaal van af.
“De Gopak maakt me altijd heel blij. Het haalt jeugdherinneringen terug, toen ik als echte spring in het veld altijd met de jongens mee wilde dansen,” straalt Rymma Fazliakhmedova, EY Financial Services Organization na afloop. “Het was een prachtige avond die ons blij en hoopvol naar huis laat gaan.”
The United Ukrainian Ballet Foundation
The United Ukrainian Ballet Foundation is opgezet door de Nederlandse balletdanseres Igone de Jongh en Matthijs Bongertman, CEO van Senf Theaterpartners. Het initiatief is er voor gevluchte Oekraïense dansers en dient ter bescherming, ondersteuning en het zichtbaar maken van de Oekraïense dans- en balletcultuur.
Deze cultuur staat sinds de Russische inval sterk onder druk. Daarom kent The United Ukrainian Ballet Foundation twee hoofdactiviteiten:
- The United Ukrainian Ballet Company, een gezelschap van inmiddels ruim 60 Oekraïense solisten, ensembles, creatieven en technici. Zij dragen de Oekraïense dans- en balletcultuur wereldwijd uit via performance en verhaal. Igone de Jong leidt deze company samen met choreograaf Alexei Ratmansky.
- Daarnaast is er het Dutch Centre For Ukrainian Dancers waar dansers onder leiding van Rinus Sprong weer in vorm kunnen komen.
Kijk voor de speellijst op: unitedukrainianballet.com
Lees meer
Samenvatting
De voorstelling Dancing in Defiance van de United Ukrainian Ballet Company is indrukwekkend in zijn schoonheid. Het contrast tussen de pijn en de angst van de oorlog en de schoonheid en de hoop van de dans laat de kijker achter met vertrouwen in een vreedzame toekomst.
