EY oznacza globalną organizację i może odnosić się do jednej lub więcej firm członkowskich Ernst & Young Global Limited, z których każda stanowi odrębny podmiot prawny. Ernst & Young Global Limited, brytyjska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie świadczy usług na rzecz klientów.
Jak EY może pomóc
-
Zapewnij ochronę sygnalistów zgodnie z prawem. Wdrożenie kanałów zgłaszania, ochrony i procedur. Skontaktuj się z nami, aby dowiedzieć się więcej o whistleblowing!
Przeczytaj więcej -
Dowiedz się jak EY Virtual Compliance Officer może wesprzeć pracę działu compliance w Twojej organizacji.
Przeczytaj więcej -
Etyka i compliance to fundamenty zdrowych relacji biznesowych. Poznaj nasze rozwiązania wspierające zarządzanie zgodnością i budowanie etycznej kultury organizacyjnej.
Przeczytaj więcej
Sieć Antykorupcyjna dla Europy Wschodniej i Azji Środkowej jest globalnym programem OECD utworzonym w 1998 roku dla promowania antykorupcji i przybliżania państw nienależących do organizacji do międzynarodowych standardów. Opublikowany na początku lipca br. raport, przedstawia analizę osiągnięć i wyzwań w dziedzinie zapobiegania korupcji 21 krajów należących do sieci. [1]
Raport odnotowuje, że kraje należące do Sieci Antykorupcyjnej dla Europy Wschodniej i Azji Środkowej wdrożyły w jakimś zakresie strategie antykorupcyjne i rozpoczęły w tej sprawie współpracę ze społeczeństwem obywatelskim. Zauważono jednocześnie, że poziom wdrożenia strategii jest niski, a przy wyznaczaniu celów zazwyczaj nie bierze się pod uwagę oceny ryzyka opartej na wskaźnikach. Wiele krajów nie było w stanie na potrzeby tego raportu dostarczyć danych dotyczących uczciwości w biznesie. Poprawy wymagają podstawy prawne w dziedzinie ujawniania informacji o beneficjentach rzeczywistych.
W sprawie opracowywania strategicznych ram programów antykorupcyjnych oceniane kraje starały się analizować dane dotyczące ryzyka wystąpienia korupcji w danym obszarze. Jednakże tylko Macedonia Północna i Serbia zrobiły to w sposób wystarczający. W przypadku Macedonii Północnej wykorzystano ocenę ryzyka korupcji w poszczególnych sektorach gospodarki i na tej podstawie sporządzono ukierunkowaną strategię antykorupcyjną. Serbia jako podstawę przygotowania dokumentu wykorzystała analizę ryzyka w 12 obszarach priorytetowych.
Raport zauważa, że nadal w bardzo małym stopniu kraje wykorzystują do przygotowywania strategii badania ankietowe wśród przedsiębiorców, pracowników i w gospodarstwach domowych. W sprawie monitorowania wdrażania polityki antykorupcyjnej, tylko połowa krajów korzysta z danych o rezultatach i wykorzystuje konsultacje ze społeczeństwem obywatelskim. Przez to tracą one szanse na znalezienie luk we wdrażaniu i na zwiększenie wiarygodności działań antykorupcyjnych.
Tylko trzy kraje ustanowiły i egzekwowały od zarządów spółek spełnienie wymogów ładu korporacyjnego w dziedzinie zarządzania ryzykiem korupcji. Dwie trzecie krajów nawet nie ustanowiło takich ram.
Większość krajów ma prawny wymóg ujawniania informacji o beneficjentach rzeczywistych w momencie rejestracji spółki, ale mniej niż jedna trzecia weryfikuje ich poprawność lub stosuje sankcje za naruszenie zasad ujawniania takich informacji. Chociaż większość krajów podjęła działania podnoszące świadomość na temat uczciwości w biznesie, to mniej niż połowa pomaga przedsiębiorcom w opracowywaniu wewnętrznych programów antykorupcyjnych.
W raporcie nie ma zapowiedzi, kiedy należy spodziewać się kolejnego przeglądu osiągnięć krajów należących do Sieci Antykorupcyjnej dla Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Zwykle powstają one co dwa, trzy lata.