Rozstrzygnięcie WSA
WSA w Lublinie nie podzielił stanowiska organu podatkowego i uchylił wydaną interpretację. Sąd jednoznacznie wskazał, że ulga na robotyzację oraz amortyzacja to odrębne instytucje podatkowe, które mogą być stosowane równolegle.
W ocenie WSA, podatnik spełniający warunki ustawowe może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, niezależnie od dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.
Sąd podkreślił, że zarówno wykładnia językowa, jak i celowościowa art. 38eb ustawy o CIT przemawia za preferencyjnym traktowaniem podatników inwestujących w automatyzację procesów produkcyjnych. W uzasadnieniu wskazano, że celem ulgi na robotyzację jest wsparcie rozwoju nowoczesnych technologii i zachęcenie przedsiębiorców do inwestycji w roboty przemysłowe. WSA zwrócił uwagę, że ustawodawca nie wprowadził żadnych ograniczeń w zakresie równoległego stosowania ulgi na robotyzację i amortyzacji, a literalna treść przepisów nie daje podstaw do ograniczania prawa podatnika do skorzystania z obu mechanizmów.
Dodatkowo sąd odwołał się do art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT, który reguluje sytuację, gdy podatnik zbywa środek trwały przed zakończeniem okresu amortyzacji. Przepis ten nakłada obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę uprzednio dokonanych odliczeń z tytułu ulgi na robotyzację. W ocenie sądu, taka konstrukcja przepisów potwierdza, że ustawodawca przewidział możliwość równoległego stosowania ulgi i amortyzacji.
Konsekwencje dla podatników
Wyrok WSA w Lublinie daje podatnikom pewność co do możliwości pełnego wykorzystania preferencji podatkowych związanych z robotyzacją, wspierając tym samym rozwój innowacyjnych przedsiębiorstw i zachęcając do dalszych inwestycji w automatyzację procesów produkcyjnych.
Przedsiębiorcy, którzy zdecydują się na inwestycje w fabrycznie nowe roboty przemysłowe, mogą skorzystać z preferencyjnego odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Ulga obejmuje nie tylko zakup samych robotów, ale również wydatki na oprogramowanie, urządzenia peryferyjne oraz integrację tych rozwiązań w przedsiębiorstwie.
Odliczenie w ramach ulgi nie jest uzależnione od amortyzacji – podatnik nie musi rozliczać ulgi wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne, lecz może dokonać jednorazowego odliczenia kosztów poniesionych na robotyzację. W praktyce oznacza to, że inwestycje w robotyzację mogą być rozliczane szybciej i efektywniej, co przekłada się na realne korzyści podatkowe.
Podsumowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem uchylił negatywną interpretację indywidualną KIS, potwierdzając tym samym możliwość jednoczesnego korzystania z ulgi na robotyzację oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Sąd stwierdził, że ustawodawca nie przewidział żadnych ograniczeń w zakresie równoległego stosowania obu mechanizmów podatkowych. Podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów poniesionych na robotyzację, niezależnie od dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.
Współautorem tekstu jest:
Aleksandra Gajos, asystentka w w Zespole Podatków Międzynarodowych