Twórcy skorzystali na nowelizacji Polskiego Ładu

Polski Ład, który wszedł w życie 1 stycznia br., wraz z jego lipcową modyfikacją wpłynął na wynagrodzenia netto osób korzystających z tzw. kosztów autorskich.

Koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych lub rozporządzania przez nich tymi prawami wynoszą 50 proc. uzyskanego przychodu. Z tej preferencji mogą skorzystać twórcy uzyskujący przychody z tytułu m.in.: działalności twórczej w zakresie architektury, inżynierii budowlanej, urbanistyki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, działalności publicystycznej czy działalności badawczo-rozwojowej. Dzięki zastosowaniu tego rozwiązania zmniejsza się kwota zaliczki na PIT, przez co wysokość wynagrodzenia netto pracownika wzrasta – im wyższy jest udział przychodu podlegającego 50-proc. kosztom uzyskania przychodu w łącznym wynagrodzeniu, tym niższa jest podstawa jego opodatkowania. Co istotne, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej. W 2022 r. jest to 120 tys. zł.

1 stycznia 2022 r. weszły w życie istotne zmiany dla twórców. Pierwsza z nich to likwidacja możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku. Druga to wprowadzenie ulgi dla klasy średniej, która miała zrekompensować brak możliwości odliczenia składki zdrowotnej. Kolejne zmiany w tym zakresie wprowadziła nowelizacja Polskiego Ładu (tzw. Polski Ład 2.0).

Nowelizacja Polskiego Ładu obowiązująca od 1 lipca br. wprowadziła wiele zmian w zakresie PIT. Najważniejsze z nich to obniżka dolnej stawki PIT z 17 na 12 proc. oraz likwidacja ulgi dla klasy średniej. Obie te modyfikacje wpłynęły na wysokość wynagrodzeń netto twórców. Co do zasady Polski Ład 2.0 wpłynął korzystnie na wynagrodzenia takich osób. Odczują to najbardziej ci, którzy np. ponad połowę swojego czasu w pracy przeznaczają na elementy twórcze.

Przykład

Dla honorarium autorskiego stanowiącego 70 proc. wynagrodzenia miesięcznego brutto w wysokości 18 tys. zł, różnica pomiędzy standardowym wynagrodzeniem a wynagrodzeniem z uwzględnieniem kosztów autorskich wynosi ok. 21 tys. zł. rocznie W przypadku np. 28 tys. zł miesięcznie, przy tych samych założeniach, różnica wynosi już ok. 34 tys. zł.

Dla tych, u których część wynagrodzenia niestanowiąca honorarium autorskiego mieści się w kwocie uprawniającej do pierwszego progu podatkowego (czyli w kwocie 120 tys. zł) nowelizacja jest neutralna lub delikatnie korzystna.

Przykład

Wynagrodzenie twórcy dla honorarium autorskiego stanowi 70 proc. wynagrodzenia rocznego brutto w wysokości 100 tys. zł. Różnica pomiędzy standardowym wynagrodzeniem a wynagrodzeniem z uwzględnieniem kosztów autorskich wynosi ok. 3 tys. zł.

Co istotne, jeśli przy rozliczeniu rocznym (za 2022 r.) okaże się, że twórca, mimo obniżonych stawek podatku, stracił na likwidacji ulgi dla klasy średniej, to naczelnik urzędu skarbowego zwróci mu tę różnicę.

W kontekście korzystania z podwyższonych kosztów autorskich warto także wspomnieć o planowanej zmianie w zakresie składania płatnikowi oświadczeń o rezygnacji ze stosowaniu podwyższonych kosztów. Oświadczenia takie są istotne, jeśli podatnik objęty jest takim systemem u dwóch płatników i istniałoby ryzyko naliczenia kosztów przewyższających limit w trakcie roku, co mogłoby skutkować wysoką niedopłatą podatku w zeznaniu rocznym. Według planowanej nowelizacji ustawy o PIT (druk sejmowy 2544) nie będzie potrzeby składania takich oświadczeń co roku – wystarczy zrobić to raz.