Niemiecki Federalny Urząd Skarbowy niedawno ogłosił przejściowe zasady dotyczące obowiązków sprawozdawczych na mocy DAC7, przesuwając pierwotny termin na okres sprawozdawczy 2023 r. Władze podatkowe Luksemburga ogłosiły, że termin na złożenie deklaracji DAC7 za 2023 r. będzie przesunięty na 19 lutego 2024 roku (zamiast na 31 stycznia 2024 roku). Większość krajów jednak utrzymuje termin sprawozdawczy na dzień 31 stycznia 2024 r. na mocy dyrektywy DAC7. Niemcy i Luksemburg ogłosiły jednak przejściowe zasady i przesunęły terminy, co potwierdza poniższy alert podatkowy.

Czytaj więcej (EN): Germany and Luxembourg announce transitional rules for digital platform reporting obligations under DAC7; other countries retain 31 January 2024 reporting deadline (ey.com)

Proces wdrażania kompleksowej reformy podatkowej trwa poprzez publikację kilku dekretów ustawodawczych przez rząd włoski zgodnie z zasadami ustanowionymi przez ustawę nr 111/2023 (ustawę umożliwiającą), datowaną na 9 sierpnia 2023 r.[1] Dekret ustawodawczy nr 209, datowany na 27 grudnia 2023 r. (dekret podatkowy międzynarodowy), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 301 z dnia 28 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 29 grudnia 2023 r. Między innymi, dekret podatkowy międzynarodowy wprowadza postanowienia dotyczące drugiego filaru, zmienia przepisy dotyczące CFC, wprowadza system ochrony przed karami dla hybryd ATAD 2 oraz system zwolnienia z podatku dla onshoringu biznesu[2]. Dekret podatkowy międzynarodowy zmienia również zasady dotyczące rezydencji podatkowej dla osób prawnych i osób fizycznych, wprowadzając istotne zmiany do "reżimu pracowników przybywających".

Dekret ustawodawczy nr 219, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący orzeczeń podatkowych), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z dnia 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2024 r. Częściowo dekret dotyczący orzeczeń podatkowych zwiększa stopień ochrony dostępnej dla podatników podczas wstępnych etapów kontroli podatkowych.

Dekret ustawodawczy nr 220, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący sporów podatkowych), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 4 stycznia 2024 r. Między innymi, dekret ten zawiera przepisy zachęcające do rozstrzygania sporów podatkowych poprzez wzmocnienie istniejących metod ugodowych przed sądem.

Dekret ustawodawczy nr 221, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący współpracy w zakresie zgodności) został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2024 r. Dekret ten, między innymi, wprowadza znaczne usprawnienia do istniejącego programu zgodności we Włoszech (wprowadzonego po raz pierwszy przez dekret ustawodawczy nr 128/2015), który ma na celu promowanie bieżącej współpracy między organami podatkowymi a podatnikami w celu zapobiegania sporom podatkowym i zminimalizowania lub nawet uniknięcia sankcji podatkowych[3].

Dekret ustawodawczy nr 216, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący podatku dochodowego), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 303 z 30 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2023 r. Częściowo, dekret dotyczący podatku dochodowego znosi system odliczenia odsetek wyliczonych (NID) i wprowadza nowy próg podatkowy i nowe stawki dla osób prywatnych na rok 2024.

Finalnie, 29 grudnia 2023 r., włoski parlament dał definitywne zielone światło dla ustawy budżetowej Włoch nr 213 z dnia 30 grudnia 2023 r. (ustawa budżetowa na 2024 r.). Ustawa budżetowa na 2024 r. została opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 303 z dnia 30 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2024 r. Główne środki podatkowe wprowadzone przez ustawę budżetową na 2024 r. dotyczą rozszerzenia systemu zwolnienia od uczestnictwa na kwalifikujące się spółki niebędące mieszkańcami oraz wprowadzenia systemu step-up dla włoskich udziałów posiadanym przez nie-mieszkańców.

Główne zmiany podatkowe wprowadzone przez niedawno uchwalony zestaw przepisów, są następujące:

Dla korporacji:

• Wprowadzenie postanowień Drugiego Filaru
• Zmiana regulacji CFC.
• Wprowadzenie reżimu ochrony przed karami dla hybryd ATAD 2.
• Wprowadzenie reżimu zwolnienia z podatku dla onshoringu biznesu.
• Zmiany w zasadach dotyczących rezydencji podatkowej.
• Rozszerzenie reżimu zwolnienia od podatku od zysków kapitałowych na podmioty z UE.
• Zniesienie korzyści NID.
• Wzmocnienie reżimu współpracy podatkowej i ochrony przed karami.
• Zmiany w systemie step-up dla włoskich gruntów i udziałów posiadanych przez nie-rezydentów.

Dla osób prywatnych:

• Zmiany w zasadach dotyczących rezydencji podatkowej.
• Zmiany w "reżimie pracowników przybywających".
• Zmiana progów i stawek podatkowych od dochodu na rok 2024.

Czytaj więcej (EN): Italy issues 2024 Budget Law and tax reform decrees (ey.com)

Przypisy:

[1] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Włochy zatwierdzają ramy dużej reformy podatkowej, w tym zasady Drugiego Filaru BEPS, z dnia 25 sierpnia 2023 r.

[2] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Włochy zatwierdzają przepisy dotyczące Drugiego Filaru BEPS i inne istotne zmiany podatkowe, w tym system ochrony przed karami za niedopasowanie hybrydowe ATAD 2, z dnia 22 grudnia 2023 r.

[3] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Nowa włoska ustawa upoważniająca do reformy podatkowej zapowiada pozytywne zmiany w programie zgodności współpracy, z dnia 28 września 2023 r.

Peruwiański Urząd Podatkowy wydał orzeczenie na koniec 2023 r. ustalając, że przy zastosowaniu artykułu 21 umowy między Peru a Chile w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (DTT), zyski kapitałowe uzyskane przez rezydenta Chile z pośredniego przeniesienia peruwiańskich udziałów poprzez bezpośrednie przeniesienie chilijskich udziałów mogą być również opodatkowane w Peru. Peruwiańskie prawo podatkowe dotyczące dochodów uznaje pośrednie przeniesienie peruwiańskich udziałów jako podlegające opodatkowaniu. Pośrednie przeniesienie jest definiowane jako przeniesienie udziałów zagranicznej spółki, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziały wydane przez peruwiański podmiot, pod warunkiem spełnienia pewnych progów.

Zgodnie z artykułem 13(4) DTT Peru-Chile, zyski kapitałowe, które rezydent kraju członkowskiego uzyskuje z przeniesienia udziałów wydanych w drugim kraju członkowskim (kraju źródła), mogą być opodatkowane w kraju źródła. Ponadto, artykuł 13(5) stanowi, że zyski kapitałowe z przeniesienia innych dóbr będą opodatkowane tylko w kraju rezydencji przenoszącego. W tym kontekście, peruwiański urząd podatkowy wydał w 2021 roku orzeczenie Nr 1-2021-SUNAT, które stanowiło, że zyski kapitałowe uzyskane przez rezydenta Chile w wyniku pośredniego przeniesienia peruwiańskich udziałów poprzez przeniesienie chilijskich udziałów są opodatkowane wyłącznie w Chile. Urząd podatkowy w Peru stwierdził, że ponieważ w pośrednim przeniesieniu peruwiańskich udziałów, przeniesione udziały są wydane w Chile - a nie w Peru - artykuł 13(4) nie ma zastosowania. Artykuł 13(5) ma zastosowanie do tej sytuacji, dlatego zyski kapitałowe zostaną opodatkowane tylko w Chile. Więcej informacji na ten temat w Globalnym Alercie Podatkowym EY, Peru ustala, że zyski z pośredniego przeniesienia peruwiańskich udziałów będą opodatkowane tylko w Chile na mocy DTT Peru-Chile z dnia 1 marca 2021 r.

Czytaj więcej (EN): Peruvian Tax Authority changes official interpretation of capital gains tax on indirect transfers under Peru-Chile DTT (ey.com)

W dniu 9 stycznia 2024 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała dokument roboczy pt. "Globalny minimalny podatek i opodatkowanie zysków przedsiębiorstw wielonarodowych" (dokument z stycznia 2024 r.), którą członkowie Sekretariatu OECD omówili podczas webinarium tego samego dnia. Dokument szacuje ekonomiczny wpływ globalnego minimalnego podatku, korzystając z nowych danych dotyczących światowej działalności przedsiębiorstw wielonarodowych (MNE) i opiera się na nowych szacunkach OECD dotyczących globalnego zysku opodatkowanego na niskim poziomie.

Dokument roboczy zawiera cztery główne wnioski.:

1. Szacuje się, że globalny minimalny podatek zmniejszy różnice stawek podatkowych między jurysdykcjami. 
2. Wynikające z globalnego minimalnego podatku przesunięcie zysków będzie redukowane o około połowę. 
3. Globalny minimalny podatek zmniejszy globalną kwotę zysku MNE opodatkowanego poniżej minimalnej efektywnej stawki podatkowej 15% o około 80%. 
4. Globalny minimalny podatek zwiększy dochody z podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) średnio o 155-192 mld USD rocznie, co stanowi między 6,5% a 8,1% obecnych globalnych dochodów z CIT.

Dokument roboczy nie reprezentuje oficjalnych poglądów OECD ani jej krajów członkowskich. Wyrażone opinie i stosowane argumenty są opiniami autorów.

Czytaj więcej (EN): OECD releases updated estimates of the economic impact of Pillar Two (ey.com)

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2311/23 orzekł, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 CIT nie będzie miało zastosowania do wypłat wynagrodzenia stanowiącego należności licencyjne pomiędzy spółką a spółką siostrą, działającą w formie prawnej "société par actions simplifiée" ponieważ forma tej spółki nie została wymieniona w załączniku nr 5 do ustawy podatkowej. 

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 549/21 orzekł, że koszty kwalifikowane uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego, o których mowa w art. 18d ust. 6 CIT, oznaczają wszystkie koszty kwalifikowane stanowiące dla spółki odpowiednio koszty działalności prowadzonej na terenie SSE i koszty działalności prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji — nie są objęte odliczeniem, o którym mowa w tym przepisie. Zdaniem sądu, odliczeniu podlegałaby natomiast koszty kwalifikowane, które nie są kosztami działalności przedmiotowo zwolnionej od podatku w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a CIT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 519/21 orzekł, że na gruncie art. 9a ust. 2 PIT o osiągnięciu przychodu, jako elementu konstrukcyjnego podatku, którego uzyskanie w podatku dochodowym stanowi (obok osiągnięcia dochodu) przedmiot opodatkowania, można mówić nie wcześniej, jak z dniem powstania obowiązku podatkowego. Zatem, skoro w realiach sprawy, obowiązek podatkowy podatnika powstanie dopiero po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia robót, to tym samym osiągnięcie przez niego pierwszego przychodu w rozumieniu art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. także nastąpi po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia tych robót. 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2141/23 orzekł, że nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której WHT pobierany jest od przychodu, zaś do obliczenia limitu określonego w art. 20 ust. 1 CIT stosuje się kwotę dochodu, zważywszy, że zagraniczny kontrahent nie uwzględnia kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez spółkę. Z uwagi na niekonsekwentne posługiwanie się przez ustawodawcę pojęciami przychodu i dochodu w przypadku pobierania podatku u źródła od przychodu, sąd uznał stanowisko organu, że przychód uzyskany za granicą należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu za nieprawidłowe.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.644.2023.2.PC, że naliczona przez spółkę amortyzacja zaliczona do KUP od nowych środków trwałych, używanych w ramach projektów B+R – stanowi koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT i może zostać odliczona od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.710.2023.2.ZK, że działalność wnioskodawcy polegająca na opracowaniu i stworzeniu kompletnego środowiska programistycznego (oprogramowania) – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co w konsekwencji uprawnia spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R na podstawie art. 18d ustawy o CIT, w tym kosztów wynagrodzenia pracowników.