Onlangs heeft een Duitse federale rechtbank uitspraak gedaan over de internationale allocatie van long term incentives (LTI’s).
De zaak ziet op een werknemer die gedurende de looptijd van het LTI is verhuisd naar een ander land. Het hof oordeelt dat de woonplaats van de werknemer op het moment van ontvangst van het voordeel bepalend is voor de internationale allocatie. Voorheen werd de allocatie gebaseerd op de woonplaats tijdens de inverdienperiode (vestingperiode).
De casus: in 2003 werden aan een werknemer aandelenopties toegekend met een vestingperiode van twee en drie jaar. Op het moment van toekenning woonde hij in de VS. De werkzaamheden van de werknemer werden verricht in de VS maar ook werden er internationale dienstreizen buiten de VS gemaakt. Werknemer is in 2005 naar Duitsland verhuisd en heeft in 2011 een deel van de opties uitgeoefend terwijl hij uitsluitend in Duitsland woonde. Op grond van de uitspraak mag Duitsland de inkomsten uit de LTI belasten voor zover de arbeid niet fysiek in de VS is verricht. Voor het inkomen gerelateerd aan de werkdagen in de VS, wordt voorkoming van dubbele belastingheffing verleend. De inkomsten relaterend aan de internationale dienstreizen mogen dus door Duitsland worden belast.
Wij achten deze uitspraak ook in lijn met de Nederlandse uitleg van internationale allocatie van arbeidsinkomsten onder belastingverdragen. Werknemers met een internationaal reispatroon die participeren in een LTI, doen er daarom goed aan hun reiskalender bij te houden.
