Gendergelijkheid: Is dit het moment om door te pakken?

Niet iedereen heeft namelijk in gelijke mate de impact ondervonden van de sluitingen als gevolg van de pandemie. Wereldwijd zijn meer vrouwen dan mannen werkloos. In de banen en sectoren die het meest getroffen zijn, zijn vrouwen in de meerderheid. De beloningskloof tussen mannen en vrouwen is groter geworden, en daarmee ook de pensioenkloof en het aantal vrouwen en meisjes dat in extreme armoede leeft. Volgens voorspellingen van de VN zal het minstens 10 jaar duren om de economische gevolgen van de pandemie voor vrouwen ongedaan te maken, en op sommige plaatsen zijn de verbeteringen op het gebied van gelijke beloning teruggedraaid tot niveaus die niet meer zijn gezien sinds de financiële crisis van 2008.

Kinderdagverblijven, kinderopvangcentra, scholen en andere infrastructurele programma's of diensten blijven gesloten; huishoudelijk personeel is niet in staat diensten te verlenen; programma's voor ouderen of zieken worden stopgezet. Deze mechanismen zijn van cruciaal belang voor de mogelijkheid van beide seksen om te werken, maar met name belangrijk voor vrouwen – en nog meer voor vrouwen in deze dienstensectoren die zwaar door de pandemie worden getroffen. Volgens sommige schattingen doen vrouwen drie tot vier keer zoveel uur onbetaald werk als hun mannelijke collega's, waardoor de druk op werkende vrouwen steeds verder toeneemt en zij onmogelijke keuzes moeten maken. Zonder sociale zorgvoorzieningen wordt het alleenstaande moeders, vrouwen die deeltijds werken of geen vaste uren hebben, helemaal onmogelijk gemaakt om te werken. Ook degenen die zich de zorgkosten kunnen veroorloven of die op afstand kunnen werken, worden gedwongen meer tijd te besteden aan andere dingen, van het geven van thuisonderwijs en het zorgen voor dierbaren tot het bemachtigen van voedsel en basisbenodigdheden terwijl de toeleveringsketens verstoord zijn.