- Indie: Decyzja w sprawie okresu progowego dla Construction PE
W dniu 15 listopada 2022 r. sąd najwyższy w Delhi rozstrzygnął sprawę 2022/DHC/004893, w której analizował, kiedy należy rozpocząć liczenie okresu progowego dla celów klauzuli Construction PE na mocy indyjsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (DTA), która przewiduje 12-miesięczny próg dla działań budowlanych/instalacyjnych w celu utworzenia zakładu stałego.
W tym przypadku przedsiębiorstwo z Cypru otrzymało zamówienie na prace związane z zagospodarowaniem pola gazowego w Indiach. Rzeczywiste prace instalacyjne rozpoczęły się w styczniu 2008 r. i zostały zakończone we wrześniu 2008 r. Urzędnik uznał, że spółka cypryjska posiada PE w Indiach, ponieważ jeden z jej pracowników odwiedził Indie we wrześniu 2007 r. Według spółki cypryjskiej wizyta ta miała na celu jedynie zebranie danych i informacji w celu złożenia oferty w przetargu na zagospodarowanie pola gazowego.
Sąd Najwyższy w Delhi zauważył, że plac budowy lub projekt montażowy można uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej tylko wtedy, gdy przedsiębiorstwo rozpoczyna swoją działalność w miejscu realizacji projektu. Wszelka działalność, która może być związana lub uboczna, ale nie została przeprowadzona w miejscu realizacji projektu, nie powinna być interpretowana jako stałe miejsce prowadzenia działalności. Prace przygotowawcze w miejscu budowy, takie jak budowa biura budowy, biura planowania lub przygotowanie samego miejsca budowy, również można zaliczyć do minimalnego okresu trwania zakładu stałego, jednak w niniejszym stanie faktycznym nie przedstawiono takiego zarzutu. Ponadto zgodnie z utrwalonym prawem prace przygotowawcze, takie jak podróżowanie w celu uzyskania oferty/umowy, nie mogą być uważane za punkt wyjścia do zawarcia umowy. Sąd Najwyższy w Delhi uznał, że nie ma dowodów przedstawionych w protokole przeciwko ustaleniu faktycznemu sądu niższej instancji, że prace rozpoczęły się w styczniu 2008 r. W związku z tym w niniejszej sprawie nie przekroczono progowego okresu 12 miesięcy i w konsekwencji spółka cypryjska nie miała zakładu stałego w Indiach.
- Kazachstan: Orzeczenie sądu w sprawie, czy dywidendy powinny być przypisane do zakładu stałego oraz czy usługi wykonywane za granicą są wykonywane przez zakład stały
Niedawno Sąd Apelacyjny w Kazachstanie wydał wyrok w sprawie nr 7199-22-00-4?/812, w którym analizował, czy wypłata dywidendy powinna być przypisana do zakładu stałego, a także czy usługi wykonywane za granicą powinny być opodatkowane według stawki 20% z uwagi na istnienie zakładu stałego w Kazachstanie.
W tym przypadku francuska spółka zarejestrowała zakład stały w Kazachstanie, a także była udziałowcem podmiotu typu Joint Venture (JV) w Kazachstanie. Ponadto, personel zakładu stałego został uznany za pełniący funkcje strategiczne i kierownicze w odniesieniu do podmiotu JV wypłacającego dywidendy.
Podmiot JV został poddany kontroli podatkowej, a władze podatkowe uznały, że dywidendy wypłacone francuskiej spółce powinny być przypisane do zakładu stałego w Kazachstanie i w konsekwencji opodatkowane stawką 20%. Władze podatkowe doszły do takiego wniosku, ponieważ dyrektorzy jednostki JV pełnili również funkcje kierownicze w zakładzie stałym w Kazachstanie.
Ponadto francuska spółka świadczyła usługi na rzecz podmiotu JV. Umowa o świadczenie usług przewidywała, że usługi mogą być również świadczone przez zakład stały, a w takim przypadku faktury powinny być wystawiane bezpośrednio przez zakład stały. Podczas kontroli podatkowej organy podatkowe stwierdziły, że faktury wystawione przez spółkę francuską i faktury wystawione przez zakład stały były identyczne. W związku z tym władze podatkowe przypisały dochód ze wszystkich tych usług wykonanych przez spółkę francuską do zakładu stałego i zastosowały podatek u źródła w wysokości 20%. Jednostka JV twierdziła, że usługi te były wykonywane za granicą i nie były wykonywane przez personel zakładu stałego. W związku z tym wynagrodzenie za te usługi nie może być przypisane do zakładu stałego.
- Dania: CEO pracujący z domu tworzy PE
W dniu 21 listopada 2022 r. Duńska Rada Podatkowa (DTB) wydała wiążącą decyzję podatkową SKM2022.557.SR analizując częściowo, czy dwie norweskie spółki miały miejsce efektywnego zarządzania w Danii, a częściowo czy takie spółki mają również PE w Danii. W tym przypadku dyrektor naczelny (CEO) spółek pracuje z domu w Danii trzy dni w tygodniu i dwa dni w tygodniu z biura w Norwegii. Dyrektor generalny pracuje w Norwegii przez wiele godzin, w związku z czym spędza 65% czasu pracy w Norwegii i 35% w Danii. Ponadto dyrektor generalny posiada 20% udziałów w spółkach norweskich.
DTB zauważyła, że miejsce efektywnego zarządzania nie znajduje się w Danii, ponieważ codzienne zarządzanie odbywa się w Norwegii, gdzie znajduje się również większość pracowników. Jeśli chodzi o istnienie zakładu stałego, DTB stwierdziła, że oba przedsiębiorstwa norweskie mają zakład stały w Danii. Wynika to z faktu, że przedsiębiorstwa norweskie są zainteresowane obecnością w Danii ze względu na przeniesienie dyrektora generalnego do Danii. Ponadto dyrektor generalny odgrywa ważną rolę w obu przedsiębiorstwach i nie można go łatwo zastąpić.
Zobacz więcej: PE Watch: Latest developments and trends, December 2022 (ey.com).
Wstecz
Dalej
