1. Synergie wykazują najbardziej bezpośrednią korelację z kosztami integracji.
Najlepszą miarą zakresu wymaganych zmian jest skala synergii, jaką chce się osiągnąć. Osiąganie synergii wymaga wprowadzenia zmian w obecnym modelu operacyjnym, technologii, zasobach ludzkich, infrastrukturze i innych obszarach. Zazwyczaj im bardziej ta zmiana jest pożądana, tym więcej trzeba na nią wydać — przynajmniej w krótkim okresie. Zmniejszenie liczby pracowników, zamknięcie centrali, rebranding firmy lub konsolidacja łańcucha dostaw pochłaniają znaczne koszty.
Podsumowując - im większy jest cel z realizacji synergii, tym dalej idące zmiany są niezbędne i tym samym większe nakłady.Według badania EY Global Capital Confidence Barometer opublikowanego w 2018 r. przedsiębiorstwa, które przeznaczyły więcej środków na proces integracji, osiągnęły wyniki wyższe niż cele ustanowione przed zawarciem transakcji. W rzeczywistości te firmy, które osiągnęły lub przekroczyły swoje pierwotne cele w zakresie synergii, wydały średnio o 8% więcej (jako odsetek zapowiedzianych synergii) niż te, które nie zrealizowały celów. Wydaje się, że w tym przypadku gotowość wydania pieniędzy w celu ich późniejszego oszczędzenia ma sens.
2. Najczęściej wskazywane czynniki wpływające na jednorazowe koszty integracji po fuzjach i przejęciach to odprawy i koszty pracownicze, zamykanie zakładów, biur lub lokali oraz zmiany systemów IT.
Według badań EY koszty odpraw wypłacanych przez nabywców w wyniku niektórych transakcji stanowią ponad 50% kosztów integracji. Te jednorazowe koszty przynoszą zwrot w formie regularnych oszczędności w najbliższej przyszłości. ji. Rozszerzanie skali działalności i wejście na nowe rynki to jedne z głównych przyczyn przejęć. Związana z nimi jest często konieczność zatrudniania nowych pracowników w firmie, ponieważ działalność na nowym rynku może wymagać kompetencji i wiedzy na temat lokalnego rynku, której firma przejmująca nie posiada. Przedsiębiorstwa mogą być zmuszone do większej koncentracji na pozyskiwanych pracownikach i ich wdrożeniu, aby zapewnić zaangażowanie osób niezbędnych dla przyszłego sukcesu przedsiębiorstwa.
Działania związane z nieruchomościami (zamykanie lokali, relokacja biur i zmiana lokalizacji) wpływają na koszty integracji, ale nie są one wskazywane tak często, jak inne koszty. Koszty IT, np. opłaty licencyjne oraz opłaty doradcze to ostatni z trzech głównych czynników kosztotwórczych związanych z integracją.
3. Koszty integracji po fuzjach i przejęciach nie są ściśle skorelowane z wielkością transakcji.
Według badań EY koszty integracji po fuzjach i przejęciach mogą wynosić od 1% do 7% wartości transakcji, niezależnie od jej wielkości. Transakcje o wartości powyżej 10 mld USD wiążą się na ogół z niższymi kosztami integracji (mierzonymi jako procent wartości transakcji) niż w przypadku transakcji o wartości poniżej 10 mld USD. W przypadku wartości transakcji od 5 mld USD do 10 mld USD koszty integracji wahały się od 1% do 5% wartości transakcji. W przypadku transakcji o niższej wartości – od 1 mld USD do 5 mld USD - koszty integracji wzrastały i wynosiły od 2% do 7% wartości transakcji. W rzeczywistości ten zakres jest zbyt duży, aby można było prognozować
Tendencja do nieznacznego wzrostu kosztów integracji po fuzjach i przejęciach wraz ze spadkiem wielkości transakcji może wynikać z faktu, że większe transakcje są często transakcjami z wykorzystaniem efektu skali, w ramach których jedna firma przejmuje bezpośredniego konkurenta i może łatwiej zintegrować podobne produkty, usługi lub systemy przejmowanej firmy. W niektórych mniejszych transakcjach, np. w przypadku nabycia mniejszej firmy, która tworzy innowacyjny produkt, koszty integracji odmiennej działalności mogą być wyższe w kategoriach procentu wartości transakcji.
Prawdziwy powód, dla którego małe transakcje są droższe niż te większe, jest prawdopodobnie taki, że istnieje wiele stałych kosztów integracji niezwiązanych z wielkością transakcji (np. koszty składania wymaganych przepisami dokumentów, opłaty związane z IT, opłaty za usługi doradcze).
4. Koszty integracji po fuzjach i przejęciach różnią się w zależności od sektora.
W niektórych branżach, które badaliśmy, widoczne są rozbieżności dotyczące kosztów integracji po fuzjach i przejęciach względem wartości transakcji, a także zakładanych przychodów. Na przykład sektor dóbr konsumenckich, służba zdrowia i branża nauk biomedycznych mają wyższe koszty integracji w stosunku do wartości transakcji i zakładanych przychodów w porównaniu z sektorem energetycznym oraz branżą technologii, medialną i telekomunikacyjną (TMT). W związku z tym koszty integracji mogą być różne w przypadku różnych transakcji, jeśli analizujemy je z perspektywy sektora docelowego. Oto kilka przykładów:
- Na koszty integracji po fuzjach i przejęciach w sektorze dóbr konsumenckich i handlu detalicznego zazwyczaj wpływ mają transakcje w segmencie produktów konsumpcyjnych dotyczące innowacji produktowych, w przeciwieństwie do transakcji w segmencie sprzedaży detalicznej, które koncentrują się na wydajności operacyjnej.
- Mediana kosztów integracji po fuzjach i przejęciach w służbie zdrowia i branży związanej z naukami biomedycznymi wyniosła 7,6% zakładanych przychodów, co prawdopodobnie wynika z konieczności dostosowania organizacji do regulacji w zakresie BHP i jakości, a także z konsolidacji obszaru badań i rozwoju.
- Sektor dostaw energii i mediów ma najniższe koszty integracji po fuzjach i przejęciach, z medianą 2,9% zakładanych przychodów. Może to wynikać z faktu, że większość przejęć odbywa się w ramach sektora, a nie w ramach inwestycji międzysektorowych. Na przykład, przejęcia w przemyśle naftowo-gazowym dotyczą zwykle złóż ropy naftowej i platform wiertniczych — strategicznych środków trwałych — które można łatwo dodać do portfela nabywcy.
- Sektorem o znaczącej liczbie transakcji jest branża zaawansowanej produkcji i mobilności, w której większość ogłoszonych transakcji wiąże się z kosztami integracji po fuzjach i przejęciach w wysokości ponad 6% zakładanych przychodów. Ten wyższy poziom kosztów integracji można powiązać z dynamiką kilku segmentów tego sektora, np. z łączeniem zakładów produkcyjnych przez firmy chemiczne czy usprawnieniami funkcji administracyjnych i infrastruktury przez firmy motoryzacyjne i transportowe.